Ik weet niet of ik het goed hoorde, maar onze zorg schijnt gebaseerd te zijn op 5,5 miljoen vrijwilligers. En daar moeten er nog een hoop bij, anders is de huidige staat van de zorg niet te handhaven. Mijn conclusie is dat de zorg nu al niet te handhaven is. Ik weet niet precies waar het probleem is ontstaan, maar ik denk dat het gebeurde toen we overal een probleem van gingen maken. Nu worden mensen 100 jaar en hebben we arbeidsmigranten nodig om voldoende zorg te kunnen blijven leveren.
Er is iets grondig mis met het evenwicht. Elk persoon boven de tachtig heeft straks twee zorgverleners nodig. Zodat je nog enigszins menswaardig eenzaam in je stoel naar buiten kunt gaan zitten kijken. En elke vijf zorgverleners hebben één dure manager nodig die grafiekjes maakt voor de zorgverzekeraar, die op haar beurt jaarlijks een verhoging doorvoert die u en ik moeten ophoesten.
Als ik lang gespaard heb voor een auto, en Hugo de Jonge bekijkt via de aangifte mijn banksaldo, dan denkt hij: hoe krijg ik dat geld mijn kant op? Ah, ik weet het al, we maken een warmtepomp verplicht, dan moet je ook je huis isoleren, en moet je er gelijk zonnepanelen bijnemen, anders blijven de maandelijkse lasten buitensporig. En als je het niet doet ga je gewoon 800 per maand betalen voor energie. Makkelijk zat. En wat heb ik dan als ik dat allemaal gedaan heb? Een warm huis, behalve in koude winters, want dat trekt het systeem niet. Ik ga er dus op achteruit en dat grapje kost mij vijftienduizend euro.
Verder hoorde ik dat Nederland tegenwoordig bij de landen hoort waar de inkomensongelijkheid het hoogst is. Er is veel veranderd sinds mijn jeugd, en ik heb het allemaal zien en laten gebeuren. Managers die veel geld aan een bedrijf onttrekken, waardoor de prijzen omhoog moeten om de inhalige aandeelhouders tevreden te stellen. En dat allemaal van mijn salaris! We gaan eraan!