Ik ben het fenomeen “feestje” inmiddels wel ontgroeid. Ik hou helemaal niet van feest. Ik zit vanavond op een verjaardag, Linda was niet mee, de kinderen wel, en de mannen en de vrouwen hadden ieder een eigen statafel. Omdat ik wat eerder was zat ik aan een tafel. Je verstaat geen bal van wat er gezegd wordt, je hoort verschrikkelijk slechte muziek, en morgen gaan ze allemaal koningsdag vieren, maar in Apeldoorn schijnt dat Prinsjesdag te heten. Ik wist dat niet en ik vroeg of dat officieel zo was of dat sommige mensen het gewoon zo noemen. Het had te maken met dat er in Apeldoorn zoveel prinsjes woonden, maar volgens mij waren het er maar vier. Ze zaten bij mij op school. Ik vroeg wat ze dan vierden want die prinsen zijn helemaal niet jarig. Maar dat wist de vrouw aan wie ik het vroeg ook niet, en ze vond het ook een vervelende vraag. Ja logisch, ik ramde in één keer die zelfverzonnen status aan diggelen.
Ik zat dan ook vrijwel de hele verjaardag alleen, met mijn ziel onder mijn arm en een Jack Russel op schoot, want die vond mij wel lief. Of ik zelf nog koningsdag ging vieren? Ja, eigenlijk wel. In het bos met de hond, dat lijkt me zoveel leuker dan in zo’n stad hangen. Ik zag nog een filmpje waarbij een hond uit de auto werd gezet en de eigenaar wegreed. Het was in Amerika in een drukke stad, dus de eigenaar was nog niet zomaar verlost van zijn trouwe viervoeter die wanhopig tegen de auto sprong om weer binnen te mogen. Toen wist ik helemaal zeker dat ik niet in de stad wilde zijn morgen. Degene die het incident filmde heeft zich over het hondje ontfermd en hem mee in de auto genomen. Gelukkig maar. Hoe het met de hond- uitzetter is afgelopen weet ik niet. Maar ik denk dat die een zieltransplantatie nodig heeft.
Mack 
Die Jack Russell had dus wel een heel fijne avond 😉
LikeLike
We gaan vaak naar feestjes en verjaardagen voor de anderen, omdat we denken dat we aan onze ‘sociale verplichtingen’ moeten voldoen. Anderen bepalen dus voor ons wat onze verplichtingen zijn.
ik laat me er ook door ringeloren. Voor de lieve vrede. Om van het gezeur af te zijn.
Het deugt natuurlijk niet, maar we hebben geen energie om die strijd aan te gaan. En dan gaan we maar en we overleven het wel weer. Met toch iedere keer een stukje meer de pé in.
Je had nog geluk dat je een leuk hondje op schoot had.
LikeLike
Daar ga je dus nooit meer heen, naar zo’n “feestje”. Ik heb er ook een hekel aan, maar naar een enkele ga ik wel omdat ik het contact wil onderhouden. En soms/vaak vind ik het nog leuk geweest ook.
LikeLike
Verjaardagsfeesten zijn vaak heel saai. Vaak ken je er maar één of twee mensen en met de rest kom je maar moeilijk in gesprek. Op zeker moment is er altijd wel iemand die de muziek te hard zet waardoor je inderdaad helemáál niemand meer verstaat.
LikeLike