De wereld is een plek waar de verhoudingen finaal zoek aan het raken zijn. En ik vertel niks nieuws als ik zeg dat dat door de mens komt. De aarde wordt niet alleen kapot gemaakt, de mensheid maakt ook zichzelf ziek en kapot. Er zijn twee theorieën over het ontstaan van de mens. De ene is het scheppingsverhaal en de andere de evolutietheorie. Maar een ding staat vast bij aanhangers van beide kampen; de mens is de meest waardevolle onder de levende wezens. Want wetten gelden voor mensen, niet voor dieren tenzij het natuurwetten zijn.
Ik deed er laatst mijn beklag over bij een boswachter die ik tegenkwam en met wie ik in gesprek raakte. Het ging over de wolf waarvan hij vond dat hun aantal gereguleerd moest worden omdat ze anders overlast zouden bezorgen aan de belangrijkste soort. Ik vond dat mensen op hun beurt voor heel veel overlast zorgden en hij zei toen iets waar ik geen weerwoord op had. Hij zei, “daar heb je gelijk in maar mensen kunnen we niet afschieten.”
Intussen groeit het aantal mensen richting de tien miljard in 2050. Het merendeel hiervan is verre van fit, hetzij geestelijk, hetzij lichamelijk. Al die miljarden moeten allemaal eten, ademen en vervuilen. Geen diersoort die zichzelf zo zou verzwakken. Ze kunnen niet denken, weten niks van genen, maar instinctief schakelen ze de zwaksten uit, zodat de groep sterker wordt en zo meer kans heeft op overleving.
Dat is de drijvende kracht achter het leven, de drang tot overleving. Terwijl niemand weet wat er precies zo erg is als een groep uitsterft. Hoe het dus mogelijk is dat de mens zichzelf verzwakt en toch de meest dominante soort is, daar snap ik niks van. Intelligentie is een dominante kracht. Met de nadruk op dom.
Ondertussen zijn de slimsten van de belangrijkste soort bezig om ouderdom als een ziekte te bestempelen. Zij zoeken naar hoe ze de schade aan DNA door ouderdom kunnen herstellen. Na 2050, hopelijk haalt de tijd deze onderzoekers in, gaat het aantal mensen van de belangrijkste soort afnemen. Want dan zijn er zoveel mensen die zich niet meer voort kunnen planten, dat er geen groei meer inzit. Ironisch genoeg is er een reële kans dat ik oud genoeg word om dit omslagpunt mee te beleven. Ik denk dat we het groots moeten vieren.
eigenlijk kwam Covid als geroepen. Het had mooi opruiming kunnen houden onder al die ouderen die van de pensioenpot leven en zorgbehoevend zijn,. Maar men was er als de kippen bij om deze ” allerkwetsbaarsten” te beschermen.
(Dit is de mening van een 89-jarige)
LikeLike
Maar ik rep met geen woord over de pensioenpot. Ik bedoel meer dat voor veel mensen van die leeftijd het leven ondraaglijk is geworden.
LikeLike
Bij een Spaanse collega-blogger die onlangs over euthanasie schreef, heb ik het praktijkvoorbeeld beschreven van een oude, terminaal zieke man, die er jaren geleden een verre reis voor over had om in NL zijn laatste wens uit te mogen/kunnen laten voeren. Euthanasie dus. Over dertig jaar hoop ik ook die keuzevrijheid nog te hebben.
LikeLike
Tja aan alles zit twee kanten, zonder gezondheidszorg zouden de zwakkeren eerder het loodje leggen. De wereldbevolking loopt nu wel drastisch op. Het ergste vind ik wel dat we in zo’n klein landje als Nederland door de bevolkingstoename op zo’n kluitje zitten en elkaar ongewild opgedrongen worden. Alleen in het bos lopen is er bekand niet meer bij.
LikeLike