En toen was het weer kerst. Niet normaal wat een druilerige dag. Negen graden met regen. Ben net naar het bos geweest, het is sinds vandaag weer opengesteld door de koning. De hond had er niet veel zin in, ze wordt wat ouder en met die regen wil ze liefst weer terug. Ik kan me één witte kerst herinneren, 1986 tweede kerstdag. Was ook gelijk de beste ooit, al herinnert het betreffende meisje zich er niks meer van.
De top-2000 staat aan, en ook dat is hard aan kracht aan het inboeten. Vind ik dan. En daar hebben we gelijk de zin van het leven te pakken. De democratie is waardeloos. Die zorgt voor deze top 2000 vol nummers die niet om aan te horen zijn. En als die DJ’s dan nog zeggen dat het kutmuziek is, dan kan ik er nog mee leven, maar dat doen ze niet. Nee, ze zijn zogenaamd lyrisch over die bagger, gewoon om te laten zien hoe ruimdenkend ze zijn.
Het begint aardig op een Michelin restaurant te lijken, die top 2000. Zou het daarom niet aardig zijn als ik voortaan wat meer te zeggen krijg, en dan hoef ik heus geen dictator te worden zoals ik vroeger ambieerde, maar gewoon even omdat het nodig is en dat veel dingen terugkeren naar het oude normaal? Dus dat muziek naar muziek klinkt en dat eten naar eten smaakt? En dan wil ik heus niet alle stemmers met een verkeerde smaak het zwijgen opleggen, maar dan maken we daar de bagger top 2000 voor? Dan kun je dat aanzetten als je van bagger houdt. Wat dat betreft zijn die sterrenrestaurants duidelijker natuurlijk. Die hebben sterren zodat je gewaarschuwd bent.