Lapzwans

Het programma wat ik gisterenavond bij toeval zag had me vanochtend nog niet losgelaten. Een programma over een jong stel met een kind dat torenhoog in de schulden zat. Hij 28, zij 24, dochtertje een jaar of vier. John Williams schoot te hulp om dit stel weer op het goede spoor te zetten. Na een financiële check bleek dat er maandelijks €500,- meer uitging dan er binnenkwam. De vrouw had de naam van haar vriend op haar arm getatoeëerd. Maurice heette hij. Op een of andere manier leek ze afhankelijk van hem en hij liep de kantjes eraf. John en zijn team hielpen het stel en dienden tegelijkertijd het belang van RTL4. Het ging wat houterig maar de goede wil leek er. De man moest om financiële redenen stoppen met roken en de vier katten moesten het huis uit. Het abonnement op de sportzender werd opgezegd evenals de loterij. Zijn rijbewijs was ingevorderd wegens meerdere keren rijden onder invloed, maar deze man had ontdekt dat zijn auto het zonder rijbewijs ook gewoon deed. Nu leverde hij de sleutels van de auto in, als teken van goede wil.

Hij ging op gesprek bij een uitzendbureau, volgde een korte cursus en vond met hulp van John full time werk in plaats van de twee dagen per week die hij nu werkte. De schuldeisers werden gebeld, er werden afspraken gemaakt over de betalingen en je kreeg warempel de indruk dat ze in een aantal jaren de 40 duizend schuld die ze hadden veroorzaakt weer te boven konden komen.
Op de eerste werkdag van de man ging het mis. Hij kwam niet opdagen en bleef dagen onbereikbaar, ook voor de mensen van het tv-programma. Na een aantal dagen lukte het John om een hartig woordje met Maurice, die inmiddels weer rookte, te wisselen. Het kwam er op neer dat Maurice niet zo’n zin had in deze baan omdat die hem niet zo leuk leek. John sprong zowat uit zijn vel, maar kreeg het toch voor elkaar om de lapzwans zijn excuses aan te laten bieden aan zijn nieuwe baas, die warempel nog bereid was het door de vingers te zien en hem een tweede kans te geven. Gelukkig. Maar tegen ieders verwachting in sloeg de lapzwans ter plekke het bod af. En daar eindigde het programma.

Ik zag nog het beeld van de huilende vrouw en vooral van het dochtertje dat zonder zeuren een lepel ondefinieerbaar voedsel nam. En vanochtend zag ik het weer, het meisje dat de hap nam. En ik vroeg me af hoe zo iets kon. Hoe kan een vader zich beroepen op een recht terwijl hij in zijn situatie alleen plichten te vervullen heeft? Waar zit de kronkel? Waarschijnlijk op dezelfde plaats als de kronkel die ervoor zorgde dat de schuld opliep tot € 40.000,-

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack