Tijdens de wandeling met de hond daarnet kwam er een auto aan rijden. Hij reed zachtjes en ik dacht dat hij mij de weg ging vragen. Maar hij reed me voorbij en ik dacht, oh ja, de weg vragen is iets van vroeger. Iedereen heeft de weg bij zich tegenwoordig. Dat is natuurlijk best wel zonde voor de man met hond die anderen graag de weg wijst. Je hoeft er niet eens een hond voor te hebben.
Toen ik nog het achteraf mooie vrijgezellenbestaan leefde, kwam ik in mijn, in korte tijd bij elkaar gespaarde, GTI op een zaterdagavond laat naar mijn flatje teruggereden en ik merkte dat een auto een wat vreemde afslag maakte en mij volgde. Ik moest links, rechts, rechts, links, rechts en weer rechts. Als er dan iemand achter je blijft, is de conclusie dat je gevolgd wordt, gerechtvaardigd. Toen ik parkeerde en uitstapte, stapte uit de auto die mij volgde een schone jonkvrouw. Ze had halflang krullend haar en ik zag in haar ogen paniek. Ze probeerde zich goed te houden, maar ik hoorde in haar stem de paniek die ik ook in haar ogen zag. Ze was de weg kwijt, en het lukte haar niet meer om de wijk uit te komen. Ze bleef steeds maar in rondjes rijden. Ik legde haar uit hoe ze eruit moest. links, links, rechts, rechts, links en dan rechtdoor en dan weer links. Ik zag dat ze het probeerde op te slaan, maar weer die paniek. Dit wordt helemaal niks, dacht ik bij mezelf. “Ik rij wel even voor”, zei ik en ik zag de opluchting in haar ogen. “Oh echt, je bent een schat!”, zei ze. Ik deed alsof het me dagelijks overkwam, startte mijn auto en reed haar voor tot waar ze moest zijn. Daar ging ik stilstaan, gaf de richting aan waar ze heen moest, ze zwaaide dankbaar en reed de door mij aangegeven richting op. Weg.
Ik deed heel anders dan ik wilde. Ik had haar op z’n minst een slaapplaats moeten aanbieden. Dat het nu veel te gevaarlijk werd op de weg of zo. Of ik had bij haar moeten instappen en haar de weg naar haar huis moeten wijzen. Ik had haar nummer moeten vragen. Iets! Maar nee, gewoon doen alsof het de normaalste zaak ter wereld was. Geen wonder dat ik zo lang vrijgezel bleef.
Mack 
in en filmscenario zou dit een mooie romance zijn geworden, of een poel van ellende. maar nu is het gewoon niks geworden. aardige mannen zijn vaak sukkels.
LikeGeliked door 1 persoon
Schuldig.
LikeLike
Dus je hebt haar nummer niet? Bummer☹️
LikeLike
Ik vind het wel wat hebben om niet meteen op de versiertoer te gaan. Het komt ook zo needie over.
LikeGeliked door 1 persoon
Je hebt je gedragen als een nette vent. Toch ook wat waard.
LikeGeliked door 2 people
Wat een buurt zeg. Goed voor een horrorscenario. Als je hier verdwaalt, kom je er nooit meer uit.
Soms is het beter totaal de weg kwijt te zijn en in een sprookje te belanden. Moet je er wel in geloven.
LikeGeliked door 1 persoon