Ik zat vroeger bij een jongetje in de klas, waarmee ik over het algemeen goed kon opschieten. Hij heette Robert, zo heet hij nog steeds trouwens, en hij is troubadour geworden. Ik wist ook niet wat ik hoorde, maar het is echt zo. Een paar jaar geleden tijdens een reunie kwam ik erachter doordat hij een gitaar bij zich had en een paar nummers speelde. Hij kon dat heel goed en ik vond dat verrassend omdat we vroeger blokfluitles van dezelfde leraar kregen, en niets erop wees dat hij muzikaler was dan ik.
Maar goed, daar gaat dit allemaal niet over. Robert had één erg irritante eigenschap vond ik. Namelijk, als we in de les zaten en de leraar stelde een moeilijke vraag aan de klas, dan twijfelde Robert over het antwoord, en fluisterde hij het mij in, en ik zei het tegen de leraar. En als het goed was, werd ik natuurlijk geprezen en als het fout was werd ik uitgehoond. Voor mij hoorde dat bij de risico's van het leven en zo leerde ik op mijn bek gaan. Maar als het antwoord goed was en ik werd geprezen, dan riep Robert ineens: "Heeft-ie van mij gehoord hoor!" Ik keek hem dan zo'n beetje aan met zo'n blik alsof ik wilde zeggen: "wat ben jij voor loser," al kende ik dat woord nog helemaal niet.
Nou ja, Robert was toen nog maar een kind natuurlijk en kinderen hebben nu eenmaal dit soort onvolkomenheden. Dat geeft niks. Nou, ik vond dit een leuk verhaaltje. Punt.
Geheel buiten de strekking van bovenstaand logje wil ik nog wel even zeggen dat die fantastisch leuke cryptomuziekquiz, door Hermanus verzonnen is. Het is dus H-e-r-m-a-n-u-s die de eer toekomt voor dit geweldige idee, en niet ik. Ik heb het slechts uitgewerkt maar Hermanus is de uitvinder. Dus alstublieft, zegt u niet meer dat u het knap vindt van mij, want het gaat hier om-diepe buiging- Hermanus. Hermanus heeft altijd van die originele ideeën, en altijd worden ze op een of andere manier gestolen. Sommige bekende cabaretiers danken hun hele repertoire aan Hermanus. En omdat Hermanus geen Robert is die meteen verongelijkt laat weten dat híj, en niet ík de grote initiator van dit succes was, zeg ik, ik kan het niet vaak genoeg zeggen, dat het H-e-r-m-a-n-u-s is die u moet liefhebben vanwege zijn originele idee. Want wat waar is is waar, onder de stat heeft de kat geen haar.
Oh nou ja, ik vind het toch knap van je dat je de vragen hebt kunnen bedenken en “on my own” is alleen.
LikeLike
Groots van je. Chappeau!
LikeLike
Tussen twee werkwoorden achter elkaar in één zin hoort toch een komma?
LikeLike
Slaat mijn hele commentaar in ene nergens meer op. Stiekemerd!
LikeLike
Je weet, ik duld geen kritiek.
LikeLike
En hier zullen de reacties wel weer ophouden.
En ik zeg niet eens ‘dank je’ voor deze prachtige ode. Ik vind het namelijk niet meer dan logisch dat jij je lezers eens het hele verhaal van de vork en de steel verteld.
LikeLike
Arme Hermanus, de reacties houden alweer op, zoals hij voorspelde 😉 Nouja, dan typ ik er nog maar eentje. @Mack, wat hebben katten nu met stats te maken?
LikeLike
@Jolie: Stats…katt’n, rott’n. staarten, katten ratten. Het dialect hier is onnavolgbaar.
LikeLike