Categorie: Mack legt uit

Ik heb een referendum gehouden onder enkele inwoners van Kaliningrad, en met overgrote meerderheid voelen de inwoners zich Duits. Na overleg met de Duitse bondskanselier Olaf Scholz heeft deze laatste gisterenavond deze Oblast tot Duits grondgebied verklaard. Vanaf nu staat deze voormalige Russische exclave onder Duits gezag. Elke poging van de Russen om dit aan Duitsland toebehorende gebied binnen te vallen, zal worden beschouwd als een aanval op een Navo-lidstaat. Ik ben naar Duitsland gereisd en heb hand in hand met Scholz het Duitse volkslied gezongen.

Verder heb ik eens nagedacht over het historische bestaansrecht van Rusland, maar er is eigenlijk niets wat rechtvaardigt dat Rusland aan de Russen toebehoort. De Neanderthalers, waaruit de Nederlanders zijn voortgekomen, liepen lang voor de Russen in dit gebied. Willem Barentz heeft hoogstpersoonlijk op Nova Zembla overwinterd, lang voor er ooit Rus voet aan de grond heeft gezet. En zoals u weet is de Russische taal doorspekt met Nederlandse woorden en zeg nu zelf, klinkt Peter de Grote Russisch in uw oren? Een puur Nederlandse naam, hoeveel bewijs moeten we nog aanleveren?

In 1941 hebben de Duitsers zich moeten verdedigen tegen de Russische agressie en zijn daarom operatie Barbarossa gestart. De Bolsjewieken onderdrukten de Duitse gemeenschap die daar in vrede probeerde te leven, maar die gedwongen werd om hun beschaving op te geven en te moeten leven als de Russische barbaren, die er zelfs niet voor terugschrokken om hun eigen kinderen op te eten. Dat heeft Duitsland begrijpelijkerwijze niet toegestaan en heeft zoals bekend om die reden operatie Barbarossa in het leven geroepen.

Rusland heeft geen bestaansrecht, laat u niks wijsmaken door Vladimir Poetin, die net doet alsof hij een voorvechter is van de vrije westerse waarden.

Ik leerde vroeger over de wet van vraag en aanbod, en ik dacht dat ik het wel snapte. Het Goede Doel zong het al, als de prijzen blijven stijgen krijg je uitval van de vraag. Nou ja, dat klopt niet helemaal, maar zij hebben niet zo lang economie gehad als ik.

Maar goed, de prijs heeft met de schaarste van een goed te maken. In sommige gevallen best logisch, maar het is vaak ook: wat de gek ervoor geeft. En soms wordt net gedaan alsof een goed schaars is. Energie bijvoorbeeld. Er is nog net zoveel als andere jaren, maar door een mogelijke dreiging van schaarste, drijven ze de prijs vast op. Stel we hebben aankomende winter weer net zoveel energie nodig als vorig jaar, dan krijgen we die, alleen tegen een hogere prijs. Kassa voor Gazprom die nu het gas via andere landen aan ons gaat leveren vanwege een politieke boycot. Probleem omzeild. En wat de gek ervoor geeft betreft, 500 euro per maand is eerder regel dan uitzondering. Nou, ik hou aankomende winter de verwarming uit, totdat ze me komen smeken om gas van ze af te nemen. Heeft het Goede Doel toch gelijk.

De eerste badmintontraining is achter de rug. Ik heb hier zo tegenop gezien. Want ik ben de enige niet-competitiespeler die meedoet. Dus waarom doe ik mee aan dat afbeulen? Omdat ik toch beter wil worden ondanks dat ik mezelf inprent dat dat geen enkele zin heeft? Ik had er niet voor niets tegenop gezien. Mijn benen werden slap, ik was kapot en ik raakte ook nog eens geen shuttle. Omdat je ineens moet nadenken over je slag, over je loop, terwijl je daar geen tijd voor krijgt. In een wedstrijd denk je niet, dan doe je gewoon.

Bruce Lee zei: empty your mind. Be formless, shapeless, like water. If you put water into a cup, it becomes the cup, if you put water into a bottle, it becomes the bottle, if you put it into a teapot, it becomes the teapot. Now water can flow, or it can crash. Be water my friend.

Dat lijkt me volkomen duidelijk. Om water te worden moet je veel water drinken, denk ik. Misschien dat mijn trainer het begrijpt. Die heeft immers ook oosterse genen. Eigenlijk begreep ik het zelf wel. Het was een compleet gebrek aan conditie zo vlak na de vakantie. Werk aan de winkel.

Ik moest wel lachen om de AvroTros, het programma Één Vandaag. Dat wist te melden dat de eerste loonstroken van 2021 eraan kwamen en ze vertelden dat gezinnen met een inkomen van rond de zestigduizend euro er 2,2% in koopkracht op vooruit gingen. De directeur van het Nibud stond er ook bij. Koopkracht kun je helemaal niet bepalen aan de hand van je netto-inkomen alleen. Daar heb je ook de stijging van belastingen en de waardevermindering van geld bij nodig. Het kan dus goed zijn dat we er gezamenlijk in koopkracht op achteruit gaan in 2021. Waarom zoiets op TV verteld wordt, geen idee.

Verder viel me op in het sportjournaal dat de KNVB een onderzoek start naar Roger Schmidt, mijn geliefde coach van PSV. Schmidt heeft uitspraken gedaan over de corruptie van een scheidsrechter, Bas Nijhuis. Dat hoeft niet onderzocht te worden, dat staat vast dat hij dat gedaan heeft. Er zijn volgens de KNVB twee uitkomsten mogelijk. Schikken of seponeren. Bij een schikking zie je af van een tuchtzaak en kom je overeen met PSV dat de trainer een paar wedstrijden geschorst wordt. Seponering betekent dat je afziet van een tuchtzaak omdat er te weinig bewijs is. De mogelijkheid dat scheidsrechter Nijhuis inderdaad corrupt heeft gehandeld is hier bij voorbaat al uitgesloten. Behoort dus niet tot de mogelijkheden volgens de KNVB.

Dan kun je dus concluderen dat als er geschikt wordt, Roger Schmidt gaat toegeven dat hij het verhaal verzonnen heeft, en als er wordt geseponeerd, Nijhuis inderdaad gezegd heeft dat hij bewust tegen PSV floot.

Democrates can only win the elections through massive fraud.

We leven in rare tijden. Vroeger was niet alles beter, maar sommige dingen waren duidelijker, met name persoonlijke verhoudingen. Een mens kon respect opbouwen, of niet, dat was zijn eigen keuze. Had je respect opgebouwd, dan was men eerder geneigd je woorden voor waar aan te nemen en je betrouwbaar te achten. Geen onlogische overlevingsstrategie. Had je dat niet gedaan, door nooit te handelen naar wat je predikte, dan hoefde je niet te rekenen op veel aanhangers van jouw beweringen.

Tegenwoordig hebben we daar wat op gevonden. Neem de heisa rond Johan Derksen die het besluit van het Nederlands Elftal om niet meer met VI te praten wegens vermeend racisme, pareerde met een ijzersterk argument over hypocrisie van het Nederlands Elftal door wel te gaan voetballen in Qatar, waar slavernij nota bene nog steeds bestaat. (practice what you preach.) Dit sterke argument betitelen we dan als “whataboutism” en we hoeven niet meer in te gaan op het argument van Johan. Exact hetzelfde doen we dan als waar we Johan van beschuldigen. (Johan zou niet ingaan op de beschuldiging aan zijn adres.) Het liefst plaatsen we in de comments van social media ook nog een link naar de Wikipagina over Whataboutism, zodat het er ook nog eens uitziet alsof we weten waar we het over hebben. Een win-win, want we hoeven er niet op in te gaan en we komen intelligent over.

Het is zo tegenstrijdig als iets. Het gaat er bij whataboutism alleen maar om dat je de eerste bent die de ander erop betrapt, ongeacht of het argument van de ander veel sterker was. Zo win je tegenwoordig de discussie. De beste argumenten zijn daarmee zinloos geworden, terwijl het vroeger toch vrij normaal was dat je pas betrouwbaar werd geacht als je deed wat je verkondigde. Dat hoeft tegenwoordig niet meer. Je kunt rustig Opeldealer zijn en beweren dat Opel de beste auto’s maakt en zelf een VW rijden. Als iemand je dan beschuldigt van inconsequent gedrag kun je dat makkelijk pareren met een ingewikkelde latijnse term, “tu quoque” (jij-bak), omdat de geldigheid van de bewering dat Opels goede auto’s zijn, kennelijk niet in het geding is. “Nee, waarom rij jij dan een VW” zou voor mij een uitstekend argument zijn om deze dealer niet te geloven. Maar zeg gewoon “tu quoque” en je brengt mij in diskrediet, inderdaad precies datgene wat ik eerst deed met mijn door mijn alarmbel ingegeven jij-bak. Dus is het ook niet gek dat we wat in de war zijn, allemaal.

Ik werk voor een Amerikaans bedrijf dat al precies weet hoe de crisis gaat verlopen. Werd het eerste kwartaal nog glorieus afgesloten, nu, twee weken verder, moet er ineens 20% van het personeel uit. Daar kan ik ook bijzitten, alleen de CEO is zeker van zijn baan. En niet dat het bedrijf in gevaar komt, er dreigt slechts minder winst, en dat is voor de aandeelhouders niet zo leuk. Begrijpelijk dus dat ze mensen op straat gaan zetten. Het is immers niet leuk als je van je dividend een Mercedes had willen kopen maar het kan nu slechts een Volvo worden.

Wetten die werknemers in Europa beschermen zijn dan ook uiterst vervelend voor ze. Die negeren ze liever en kwakken er wel wat extra geld tegenaan. Dat extra geld komt immers toch niet ten laste van het bedrijfsresultaat, ebitda, maar wordt in een keer als bijzondere last genomen. Hun bonussen worden berekend over ebitda, dus die komen dan gelukkig niet in gevaar.

Werknemers worden onder druk gezet om hun vakantiedagen allemaal op te maken. Dat is een boekhoudkundige truc om de winst te verhogen. En als we dit allemaal doen, dan zijn er volgend jaar waarschijnlijk geen nieuwe kostenbesparingen nodig. In veel andere situaties noemt men dit chantage. Managers onder het hoogste niveau, maar boven ons gaan zich ook nog eens gedragen als kapo’s. Dan krijg je een mail als: the message from executive management was very clear, take your holidays so that no further measures need to be taken. Het zou mij niet verbazen als zo’n kapo nog een extra bonus krijgt als het hem lukt om iedereen zijn vakantiedagen te laten opnemen.

Het salaris wordt dit jaar niet geïndexeerd en er mogen geen personeelsuitjes meer. Tijdelijke dienstverbanden worden niet verlengd en er wordt niemand meer aangenomen. Over het inleveren van bonussen door het management heb ik niets gehoord. Wat ook nog een uiterst grappig detail is, is dat er sinds deze week nieuwe mensen in lage lonen landen worden gevraagd door ons bedrijf.

Kortom, je wordt op alle mogelijke manieren genaaid. Het is ook niet gek dat Amerika zo’n enorme werkloosheid heeft gerealiseerd sinds de crisis. Complete gewetenloosheid en enorme hebzucht zijn hier de oorzaken van. En dan lukt het ze ook nog om alle niet getroffenen monddood te maken. Kapitalisme van de bovenste plank als je het mij vraagt. Maar mij vragen ze het niet, en het is ook beter je gedeisd te houden nu. Stel dat zo’n kapo je in de smiezen krijgt. Het is me nu duidelijk dat kapitalisme in crisistijd de crisis nog erger maakt dan nodig. En dat gaat Amerika het meest merken.

Vandaag liep ik 11,8 kilometer met de hond, bijna 18000 stappen in twee uur en een kwartier. Ik kwam onverwacht uit in Vierhouten, en toen moest ik nog vier kilometer terug naar de auto. De rest van de dag was ik behoorlijk gesloopt, maar dat kan ook komen doordat ik pas om half drie op bed lag. Evengoed viel het me tegen die kilometers over de toendra’s van de Veluwe.

Morgen gaat het helemaal niks worden met lopen in het bos. Het gaat stormen. Het KNMI verwacht in het hele land windstoten tot 120 km/u. De internet sites die veel clicks nodig hebben verwachten windstoten tot 140 km/u. 117 km/u komt overeen met windkracht 12. Windstoten van 117 km/u betekent overigens niet dat het windkracht 12 is. Daarvoor moet het tien minuten lang gemiddeld waaien met windsnelheden van 117 km/u. We zullen dus morgen waarschijnlijk met windkracht 10 te maken hebben. Nog steeds uitkijken geblazen, en niet in het bos gaan lopen. Maar op het strand zal het mooi zijn.

In januari 1990, in mijn herinnering de zwaarste storm die ik ooit meemaakte werd het net geen windkracht 12, ondanks windstoten van 150 km/u. In 1944 is er één keer windkracht 12 Beaufort gemeten, dus is het erg zeldzaam.

Ik vroeg mij vroeger altijd af waarom windkracht maar to 12 Beaufort ging, terwijl er in de tropen toch regelmatig windstoten van 300 km/u zijn. Het wereldrecord ligt zelfs boven de 400 km/u. De oorzaak hiervan is gelegen in de vroegere scheepvaart. Windkracht werd afgemeten aan hoe het schip en de zeilen zich gedroegen. Windkracht 6 is de eerste windkracht waarbij niet meer met volle zeilen gevaren kan worden. De zeilen moesten gedeeltelijk gereefd worden. Windkracht 11 is de laatste windkracht waar nog een stormzeil kan worden gevoerd om te proberen aan de storm te ontkomen. Bij windkracht 12 moet een drijfanker uit en kan geen enkel zeil meer gevoerd worden. Voor de scheepvaart is het vanaf windkracht 12 klaar.

Het proces van de Rooms-katholieke heiligverklaring is een mooi proces. Het is eigenlijk hetzelfde als de lintjesregen die we in Nederland kennen, alleen heeft het dan niet de koningin behaagd, maar de Paus. Eerst wordt je voorgedragen bij het bisdom door de mensen die je graag heilig verklaard zouden willen zien. Het Bisdom verdiept zich dan in jouw leven, op dat moment ben je Dienaar Gods. De resultaten daarvan worden naar Rome gestuurd en als je daar niet in de prullenbak belandt krijg je de Eerbiedwaardige status. Als er vervolgens een wonder aan je kan worden toegeschreven, kan de Paus je zalig verklaren. Lukt dat kunstje nog een keer, kun je door de Paus heilig verklaard worden, wat inhoudt dat men aanneemt dat je de weg naar de hemel hebt gevonden, en dat je van daaruit invloed kunt uitoefenen op het aardse bestaan, en dat je daarom aanbeden mag worden. Allen die in de hemel zijn zijn echter heilig, alleen om tot het canon der heiligen toe te treden, moet de Paus je wandelgangen kennen.

Het proces van de heiligverklaring start pas na iemands dood, hij of zij zou immers nog in zonden kunnen vervallen. Over het algemeen moet je 12 jaar dood zijn en mogen er niet de geringste schandalen over je bekend zijn geworden en moeten je wonderen niet zijn ontmaskerd binnen die tijd. Dus David Copperfield heeft een reële kans. Paus Johannes Paulus II, Wojtyła, voor intimi, beviel het maar niks dat er in zijn tijd zo weinig heiligen bijkwamen. Ondanks dat ze al dood waren, werden ze bedreigd met uitsterven. Hij heeft daarom de regels wat versoepeld, en sindsdien loopt het weer storm met de heiligen. Ondanks dat ik het een prachtig ritueel vind, roep ik weinig heiligen aan. Want ik weet wel zeker dat er een aantal oplichters tussen zit. Zoals altijd moeten de heiligen weer onder de afvalligen lijden. Maria is de enige heilige uit het canon die ik ooit vereerde. En nog altijd heb ik diep respect voor haar.