De eerste badmintontraining is achter de rug. Ik heb hier zo tegenop gezien. Want ik ben de enige niet-competitiespeler die meedoet. Dus waarom doe ik mee aan dat afbeulen? Omdat ik toch beter wil worden ondanks dat ik mezelf inprent dat dat geen enkele zin heeft? Ik had er niet voor niets tegenop gezien. Mijn benen werden slap, ik was kapot en ik raakte ook nog eens geen shuttle. Omdat je ineens moet nadenken over je slag, over je loop, terwijl je daar geen tijd voor krijgt. In een wedstrijd denk je niet, dan doe je gewoon.
Bruce Lee zei: empty your mind. Be formless, shapeless, like water. If you put water into a cup, it becomes the cup, if you put water into a bottle, it becomes the bottle, if you put it into a teapot, it becomes the teapot. Now water can flow, or it can crash. Be water my friend.
Dat lijkt me volkomen duidelijk. Om water te worden moet je veel water drinken, denk ik. Misschien dat mijn trainer het begrijpt. Die heeft immers ook oosterse genen. Eigenlijk begreep ik het zelf wel. Het was een compleet gebrek aan conditie zo vlak na de vakantie. Werk aan de winkel.
Mack 