Ik wilde een stukje fietsen want ik heb sinds een maandje of twee een andere fiets. Geen nieuwe, ik ben de enige in dit gezin die nog nooit in zijn leven een nieuwe fiets heeft gehad. Er zijn mensen die van een dergelijk feit een trauma hebben, maar dat terzijde. Ik had het bos nu wel even gezien, dus ik besloot naar mijn oude school te fietsen. Dat deed ik overigens ook toen ik mijn vorige tweedehands fiets kreeg, toen naar de Meao in Apeldoorn Zuid. Die stond er echter niet meer. Deze keer naar de Havo, het Veluws College. Deze stond er nog wel, dat wist ik want mijn nichtje zit op deze school.
Het gaf me een wat unheimisch gevoel. Die Havo was een verkeerde school voor mij, achteraf. Ik had gewoon met de rest van mijn klasgenoten mee moeten gaan naar die andere school. Hier was ik niet op mijn plek. Kakkers en carrière. Ik reed erlangs en ik zag dat de houten bijgebouwen gesloopt waren. Er was een Technasium aan vastgebouwd, wat dat mag zijn laat zich eenvoudig raden. Ik bleef niet lang kijken en ik maakte rechtsomkeert. De wijk waar de school stond beviel me ook niet. Van die statige, dure, oude huizen met allemaal een nieuwe Audi voor de deur. Sfeervol, zal ik maar zeggen. Ik begreep precies wat me hier niet beviel en waarschijnlijk destijds ook al niet, al besefte ik dat toen niet.
Nou ja, uiteindelijk was het toch twintig kilometer heen en terug. Het viel me nog best tegen. Fietste ik dit vroeger elke dag? Ik kreeg hier geen nostalgische gevoelens van. Eigenlijk was het helemaal niks. Die hele school niet. Geen aardige leraren, geen leerlingen waar ik warme gevoelens aan over heb gehouden, geen meisjes op wie ik verliefd was, gewoon helemaal niks. Nog een wonder dat ik m’n diploma haalde in zo’n voor mij dieptrieste omgeving.
Mack 
Het was dus allemaal een beetje nikserig : de oude school, de buurt, de mensen, de herinneringen en de fietstocht. Soms heb je dat. Gelukkig staat de school niet naast je deur, dan word je er ook niet voortdurend aan herinnerd.
LikeLike
Het voordeel van zo’n fietstochtje is hetzelfde als een verregende vakantie in Frankrijk: Daarna geniet je weer meer van je eigen omgeving.
LikeLike
Dat moeten vijf lange, ongelukkige jaren zijn geweest. En toch wist je dat nu niet meer, dus je hebt er geen trauma aan overgehouden.
LikeLike
Twee, Ik kwam in 4 Havo op deze school.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat moeten twee lange, ongelukkige jaren zijn geweest.
LikeGeliked door 1 persoon
Inderdaad.
LikeGeliked door 1 persoon
Twintig kilometer!
Dan had je eigenlijk ook wel naar H’sum kunnen fietsen, Dat was maar 50 km extra geweest 😉
Had je misschien nog nèt een juf van 24 gehad 😉
Nee hoor, grapje: Wat vreselijk. Gelukkig zat je er maar 2 jaar.
LikeGeliked door 1 persoon
20 km heen en terug. Dus 60. Dat was me net tien km te ver.
LikeGeliked door 1 persoon
Er was een treinstation om de hoek 😉 daar maakten ook veel mensen gebruik van: er kwamen maar 2 mensen uit H’sum zelf, als kme goed herinner. De treinen gingen in die tijd nog elke 8 minuten 😉 (Ja, dat waren nog ‘ns tijden ;))
LikeLike