Als ik in het bos loop, hoop ik onwillekeurig op een ontmoeting met een wolf. Maar het was drie jaar geleden voor mij, en afgelopen dinsdag had Linda hem gevangen op de camera. Dus dan is het wel even voorbij.
Tussen de middag liep ik met de hond in het bos. Een stille plek waar je zelden mensen ziet. Ik had haar los omdat dat daar hoogstwaarschijnlijk mag, er staat in elk geval geen bord. Ineens hoor ik geritsel uit de bossen. Ik kijk en zie een….ree. Het beest stopte toen het mij zag en vluchtte toen de andere kant op. Ik keek snel naar Randi of ze het beestje niet gezien had, maar ze had niks door. Het was maar een meter of twintig. Tien tellen later zie ik een loslopende herder aan komen snellen vanuit het bos, precies op de plek waar het reetje net stond. Nu draaide ik me snel om, en lijnde mijn hond aan, want ik heb geen zin in een verbond met een andere hond en dat ze dan samen de achtervolging inzetten.
Toen ik me weer omdraaide zag ik niks meer. En ik dacht “waar is hij, waar is z’n baas? Waarom loopt hij los buiten het pad? En toen realiseerde ik me wat ik waarschijnlijk gezien had. En ik voelde me stom.
Mack 
Die ontmoeting kun je toch op je conto schrijven.
LikeLike
Wow! Toch een wolf! De volgende keer hou je de camera in de aanslag. Dit is toch wel heel bijzonder. Ze lijken ook echt veel op herders.
LikeGeliked door 1 persoon
Wat mij opviel aan mijn ontmoeting met de wolf, zo’n 20 jaar geleden, was zijn totale desinteresse in mij. Hij nam mij waar en liep door. Grappig maar ik ben ook altijd bedacht op een wolf maar ook op een zwijn, vooral in de tijd dat ze jongen hebben.
LikeLike