Moment of fame

Wat wij hier cabaret noemen, hebben ze in Amerika ook, maar ik geloof dat ze het daar stand-up comedy noemen. De cabaretiere was Ellen Degeneres, bekend van haar show, maar oorspronkelijk was ze stand-up comedian. En ze deed het best aardig vond ik, niet dat compleet overspannen Amerikaanse gedoe. Ze deed me in de verte zelfs denken aan Toon Hermans, met haar rustige voorkomen en haar visuele imitaties van alledaagse gebeurtenissen.

Alleen dat publiek zeg, wat zijn Amerikanen toch van plastic. Instemmend gejoel na elke grap die ze maakte over haar coming-out, waarschijnlijk om te laten merken hoe ruimdenkend ze zelf wel waren, en zodoende tegelijkertijd hun bekrompenheid laten blijkend. In Europa toch al een jaar of dertig niet interessant meer. Maar waar het pas echt mis ging was toen Ellen na afloop het publiek de kans gaf om vragen te stellen. Dan kunnen ze zichzelf echt niet meer helpen, en staan ze de meest rare capriolen uit te halen om de aandacht te trekken zodat ze microfoon krijgen. En als ze die dan krijgen dan stellen ze niet een vraag, maar gaan ze eerst zichzelf aanprijzen om uiteindelijk, nadat ze zichzelf volledig voor lul hebben gezet bij een stomme vraag uit te komen. In Nederland zouden ze met de grond gelijk gemaakt zijn door de cabaretier.

Mensen die in Amerika zijn geweest vertellen me wel eens dat Amerikanen in het echt heel aardig zijn, en niet zo dom als ze overkomen. Waarom ze dan zo dom overkomen is me een raadsel. Ik ken er via mijn werk een aantal, en het zijn over het algemeen rare lui. Misschien kent u de uitdrukking “een te grote broek aantrekken”, dat geldt voor Amerikanen letterlijk en figuurlijk. Zij schijnen onze bescheidenheid maar vreemd te vinden. Gelukkig begint het publiek van Jan Dino en andere hysterische stand-up comedians zich ook steeds meer te laten horen. Want het is natuurlijk vreemd dat de man of vrouw op het podium meer aandacht krijgt dan jij, Jan Publiek, die toch zeker ook recht heeft op zijn moment of shame.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

8 gedachten over “Moment of fame”

  1. Hmm, ja, daar ligt nog een prachtige onderzoeksopdracht voor europese socio- of andere -logen… Onderzoek doen naar de amerikaanse cultuur… Hopelijk houdt de beschaving lang genoeg stand, voor ie bezwijkt onder transatlantisch overgewaaide fratsen, om op tijd verstandige conclusies uit zo’n onderzoek te trekken ;-}
    Maargoed, mijn beeld is vast gekleurd door bezoek aan/uit de VS, waarbij ik vrijwel alleen Jesse-Helms-geluiden hoorde ;-]

    Like

      1. Ik vrees dat je daar helemaal gelijk in hebt: die politiek en presidenten komen daaruit voort…. ;-}

        Dat instemmende gejoel, die zelfaanprijzing, een soort mix van wonderlijke beleefdheid en niet-verder-nadenken, je komt het op allerlei niveaus tegen.
        Ik heb er aan de ene kant met bewondering naar gekeken (die ogenschijnlijke beleefdheid!) maar er zit regelmatig zo’n botheid, en zoveel onderlinge vooroordelen achter… Alsof alles één groot toneelstuk moet zijn… Waarin iedereen een vooropgelegde rol speelt. En dan heb je daarna weer therapie, a la Oprah en Dr. Phil, bergen zelfhulpboeken, nodig om door je eigen toneelstuk heen te prikken.
        Maargoed, ik ben geen -loog, ik kan het mishebben… 🙂

        Like

  2. Volgens mij haal je in dit logje twee dingen door elkaar. Oftewel jij gooit alles op één grote hoop. En dan heb ik het over cabaret en stand up comedy. Dat zijn toch verschillende zaken.
    Maar voor jij me gelijk van repliek dient, uiteraard kan ik het helemaal mis hebben, en weet ik er te weinig van.
    Uiteindelijk is het Kerst en wil ik het twee dagen vredig hebben.

    Like

    1. Ik weet niet goed waarom Freek de Jonge die een verhaal van anderhalf uur vertelt, cabaret is , en Ellen Degeneres, die het zelfde doet, een stand up comedian is. Die vraag valt volgens mij wel door je te beantwoorden zonder dat de vrede verdwijnt. 😉

      Like

  3. Volgens Wikipedia is bij een stand up comedy het theatrale element beperkt.
    Net gewandeld. En nu gaan we eens lekker en zeer vredig een glaasje drinken. We komen die Kerst wel door.

    Like

Zegt u het maar

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.