Vriendelijk

Afgelopen zondag ging ik ouderwets door mijn rug. Sindsdien heb ik pijn. Meestal zeurend, soms ondraaglijke pijnscheuten. Concentreren op mijn werk is veel moeilijker zo. Steevast om vijf uur hou ik er mee op, en vlucht naar de bank om te kunnen liggen.

Pijnstilling ben ik mee gestopt, het hielp niks. Donderdag bij de fysiotherapeut geweest, maar niet mijn favoriete, die was niet op korte termijn beschikbaar. Tussen de middag probeer ik even met de hond te lopen, maar ik kom amper de auto uit.

Omdat ik vandaag niet hoefde te zitten ging het iets beter, en reed ik weer met de hond naar het bos. De stille plek, waar ik laatst over schreef en waar ik zelden mensen tegenkom. Vandaag dus wel. Een oudere dame met een klein keffertje, dan ben ik genoodzaakt om mijn hond aan de riem te doen, want ze kan agressief doen, en als ik haar vastmaak helemaal.

Het bukken om haar vast te maken deed al pijn, toen ze het hondje in de gaten kreeg begon ze woest te trekken en te blaffen en in mijn staat krijg ik haar niet onder controle. Ik liep de bosjes in om de mevrouw en het keffertje voorbij te laten, met mijn lieve maar agressieve kreng dat mij extra pijn in mijn rug bezorgde door haar hysterische getrek. Tot overmaat van ramp bleef de vrouw staan en vroeg waar ik heen moest. Ik sta toch verdomme niet voor niks in de bosjes, mens, loop door! Ze riep en gebaarde nog een paar dingen die ik niet kon horen door die takkehond van mij, en ik verbeet mijn pijn. Toen liep ze eindelijk door en omdat ik zo ben opgevoed bleef ik pogingen doen om vriendelijk te kijken. Maar ik dacht: “sterf ter plekke, helleveeg, en je hond erbij!” Daarna had ik weer even tijd nodig om te herstellen en verliep het rondje zonder verdere noemenswaardige incidenten.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

5 gedachten over “Vriendelijk”

  1. Heb een paar keer behoorlijke rugproblemen gehad, waardoor ik 1x 5 dagen niet van m’n bed op kon staan. Je voelt je dan enorm machteloos. Heb daarna ervaren dat regelmatig stevig doorlopen met een goede loophouding enorm helpt. De laatste jaren heb ik dan ook geen last meer (afkloppen). Zie vaak mensen met honden wandelen en vraag me af of dat soort lopen goed is voor de rug. Neem aan dat je ook af en toe wandelt zonder hond. Of ben jij de enig aangewezen (designated) persoon om de hond uit te laten. 😉

    Like

Zegt u het maar

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: