Julia

Wat Tammar niet door heeft, is dat wij gek op haar zijn, ondanks haar ontoelaatbare gedrag. Linda was met Hans naar de bioscoop, en omdat Tammar vanwege haar straf toch niks te doen had, keken wij ook een film. Ik zocht hem uit, het werd Notting Hill, die ik van naam kende maar nooit had gezien. Ik wist ook niet dat Julia Roberts er in speelde.

Ik denk dat er geen betere film bestaat in dit soort situaties. Dochter van veertien die haar telefoon kwijt is en zo haar leed iets dragelijker maakt, en vader van 53 die zich nooit goed gerealiseerd had hoe mooi Julia eigenlijk is. Haar glimlach is vele malen mooier dan die van Mona Lisa en haar ogen zouden een rots nog doen wankelen. Haar lippen zijn aanlokkelijk als Snapchat voor een pubermeisje en haar verdere imperfecties maken haar onweerstaanbaar.

Zo had ik haar nog nooit bekeken. En dan wordt ze in haar rol als een bekende filmster verliefd op een eenvoudige boekhandelaar, wat niet heel veel anders is dan boekhouder, wat ik toch ook geweest ben. Ik vond Hugh Grant, de boekhandelaar, toch nog vrij nuchter blijven, ondanks het onwaarschijnlijke dat hem overkwam. Ik was als inlever in de film al verder heen dan hij.

Er zijn liedjes over Julia. Dat ze zo schoon is. Dat zelfs haar naam mooi is. Dat ze bij mij hoort. En ik denk dat ik er ook eentje ga schrijven.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack