Ik hoorde over Keti Koti, de afschaffing van de totslaafgemaaktelarij. Je mag geen slaaf zeggen, omdat dat zou impliceren dat je als slaaf werd geboren, wat in sommige gevallen helaas ook zo was.
Er dienen ook excuses te komen van de verantwoordelijken aan de slachtoffers. Beide groepen zijn er niet meer, dus rijkelijk laat. De Burgemeester van Amsterdam deed het vorig jaar, excuses maken voor de totslaafgemaaktelarij. Dat heeft kennelijk niks uitgehaald, want nu moet de regering het doen. Die wil dat niet, want die wil eerst onderzoeken wat de gevolgen van excuses zouden kunnen zijn. (waarschijnlijk gaat het om geld) Als er nabestaanden zijn van deze misstanden in de geschiedenis, dan zijn er ook nabestaanden van de detotslaafgemaaktenhouders. Maar die houden zich wijselijk stil, met als gevolg dat de zenuw weer open ligt en een bruine huid wordt geassocieerd met de totslaafgemaaktelarij en een lichte huid met de totslaafgemaaktenhouders. Daar krijg je weer scheve gezichten van in de samenleving, maar goed, dat willen we graag, polarisatie.
Kortom, ik ergerde me aan de angst die er tegenwoordig is om een ander te beledigen, om dingen bij de naam te noemen en men dus maar vreemde termen gaat verzinnen. Hou hier eens mee op, zeg! Zeg gewoon slaaf. Iedereen snapt dat een slaaf niet vrijwillig slaaf was. En die extra vrije dag, kom maar op. Daar zal toch niemand bezwaar tegen hebben?
Wat in dit verband altijd wordt vergeten zijn de vele blanke slaven die er in de loop der eeuwen in Europa waren: de lijfeigenen, de christenen in het oude Rome… Moeten ook excuses, een bak geld en een vrije dag voor komen. Hoe zullen we die dag eens noemen? Want we mogen Keti Koti natuurlijk niet kapen.
LikeLike
En andersom, waren er in Afrika ook zwarte handelaren in slaven. En nog steeds gebeurt het wereldwijd. Misschien goed om daar eens iets aan te doen.
LikeGeliked door 1 persoon