Werk, auto, gameverslaafd. Die dingen hielden me de afgelopen tijd in mijn greep. Het eerste had mijn verplichte aandacht, je houdt je niet voor je lol bezig met een softwaremigratie. Het tweede had mijn vrijwillige aandacht. Ik wil graag een keer in mijn leven een snelle BMW. Ik heb niet heel veel met het merk, maar BMW levert de auto die ik zou willen. Een BMW 530 of 540, dat lijkt me wat. Maar ondertussen durf ik het niet aan, en rij nog steeds de Renault die ik al vijf jaar heb.
En die gameverslaving, daar is de tijd in gaan zitten die ik nog over had nadat die andere twee me volledig in de ban hielden. Ik heb een paar weken geleden een spelletje op mijn telefoon gedownload, Woodoku. Dwangmatig blokjes leggen totdat je in slaap valt. Ik heb een indrukwekkende highscore die ik waarschijnlijk nooit meer ga verbeteren. Tot half twee ‘s nachts legde ik soms combinaties.
Ik roep van mezelf dat ik niet gevoelig ben voor verslavingen maar dat klopt niet. Ik ben het wel. Er komt alleen onvermijdelijk een punt dat ik zeg: tot hier en niet verder. Dan kom ik tot mijn zinnen. En dat punt is nu gekomen. Met mijn heroïneverslaving was het zo dat dat punt kwam net voordat ik eraan dacht het te gaan gebruiken. Maar mijn dropverslaving steekt de kop op zodra ik drop eet. Dan gaat het gelijk mis. Hallo, ik ben Mack, ik ben dropverslaafd. Hallo Mack.
Eigenlijk twijfel ik of het wel verstandig is om geen verslaving te hebben. Straks sterf je nog aan iets onverklaarbaars? Dat je zoveel offers bracht, zoveel wilskracht toonde om die niet deugende en destructieve verslaving de kop in te drukken en in plaats daarvan elke dag de krant las zodat je op de hoogte was van wat er in het land speelde in plaats van dat je volledig lam op de bank naar je favoriete muziek lag te luisteren.
Als ik nog lang wacht is het straks 2030 en moet ik aan de elektrische auto. Nooit meer een lekke koppakking. Nooit meer jaren met een uitlaat doen. Geen distributieketting meer. Geen nokkenassen, klepstoters of versnellingsbakken. Slechts windturbines en veganisten. Om de wereld te redden, die ik volledig kapot heb gemaakt, dat wel.
Mack 
Toevallig heeft zoon gisteren zijn Megane weggebracht naar de ANWB in Barneveld. Hij had geen zin om hem particulier te verkopen. Hij blijft volledig thuiswerken, moet alleen af en toe naar Eindhoven en gaat dan met de auto van zijn vrouw. De diesel is dus pleite.
Hij kwam wel even hier langs, want ja als ze op vakantie gaan zal dat niet met het kleine autootje gaan. “Dus pa, mogen we dan in de jouwe? En af en toe moet ik wel even naar kantoor. Kan dat”?
LikeLike
Handig. Ik ben niet op zoek naar de goedkoopste oplossing, maar dat had je al door.
LikeLike