Mijn eerste rijles kreeg ik op mijn 18e verjaardag. 32 lessen, twee theorie-examens, en een praktijkexamen later, had ik mijn rijbewijs. Een keer ging mijn rijbewijs de was in, waardoor mijn nieuwe niet de juiste datum van behalen aangeeft, en één keer werd het gestolen maar een paar weken later teruggevonden waardoor ik er ineens twee had, wat ik erg handig vond voor als het in beslag werd genomen, iets waar de politie nogal eens een handje van had in die tijd.
Ik rij dus nu bijna 35 jaar en nooit heeft het me verveeld. Altijd als ik plaatsneem achter het stuur en de startknop indruk of de sleutel omdraai, vind ik dat een magisch moment. En vanochtend bij min zes graden helemaal. Dan rij ik de auto voorzichtig warm, heb de stoelverwarming op de hoogste stand, mijn jas ligt op de achterbank en ik laat de techniek haar werk doen. Eerst door de ijzige koude door het dorp, en dan, na een kilometer of twee, drie op de snelweg staat de temperatuurmeter pas op warm, de stoelverwarming mag wat lager en de ventilator wat harder. De top 4000 op de radio, en 75 onbezorgde kilometers naar Nijmegen.
Na een lange dag ongestoord werken mocht het ‘s avonds opnieuw. Weer genoot ik van de techniek, de muziek, de warmte in de auto en de thermometer die min 3 aangaf. Langs de snelweg stond iemand met pech, daar moet je toch ook niet aan denken nu. Ik liet de motor de koude lucht opzuigen en reed in stevig tempo, maar ontspannen naar huis. Dit was een goede dag.
Mack 
Ja die stoelverwarming is een heerlijkheid. Trouwens standverwarming ook. En stuurverwarming ook. Dat geef ik schoorvoetend toe. Alleen de radio heb ik nooit aan.
LikeLike
Ja, ik heb het ook in één keer gehaald na iets meer dan dertig lessen op mijn achttiende, en vind rijden ook nog steeds leuk.
LikeLike
Stoelverwarming, heb ik wel, maar gebruik ik nooit. Het is me dit jaar voor het eerst gelukt om de auto überhaupt warm te krijgen in de winter. Gewoon a/c uitzetten is blijkbaar voldoende
LikeLike