De weg naar kerst.

Ik geloof dat we het nu gevonden hebben. Het zal wel weer een vermogen gekost hebben maar we hebben een standaard voor een kerstboom. Voor een afgezaagde kerstboom, bedoel ik. Hij staat al twee weken en vandaag heb ik water bijgevuld. Er ligt vrijwel geen naald op de grond. En dat na jarenlang een kunstboom te hebben gehad, maar dat vond ik eigenlijk niks. De laatste jaren geëmmer met een boom met kluit. En de genoemde emmer. Nog nooit zoveel naalden op de grond gezien als bij bomen met kluit. Hoe dat kan is me ook een raadsel. Maar dit ding is ideaal. Boom erin, je zet hem vast met een paar klikken en klaar. Vorig jaar stond het ding zo scheef dat ik de top met een touwtje aan de muur had vastgemaakt. En de volgende ochtend lag de hele boom plat in de kamer. De hond had nog aangeslagen ‘s nachts maar ik wist niet waarom.

En dan hebben we nog een kerststalletje. Dat is toch wel de kers op de taart. Vroeger kon ik daar tijden voor gaan liggen om het tafereeltje te aanschouwen. Een kribbe, het kindje Jezus, Maria en haar onbevlekte ontvangenis. Nou ja, ik zeg het even expres fout, omdat de meeste mensen de onbevlekte ontvangenis verwarren met het feit dat Maria zwanger werd zonder gemeenschap met een man te hebben gehad (wat zeg ik dat toch netjes) maar dat is niet zo. Op acht december viert de katholieke kerk met de onbevlekte ontvangenis dat Maria werd verwekt en ter wereld kwam zonder met de erfzonde te zijn bevlekt, negen maanden voor de verjaardag van Maria op acht september. Ik ben gek op dit soort simpele dogma’s van de katholieke kerk, maar dit terzijde.

Mijn opa en oma (Maria van zeven september) hadden een veel grotere kerststal. Met losse stukken. Je kon er haast mee schaken. Zelfs Melchior zat erbij. Die stal was indrukwekkend, maar die van ons was liefelijker. Alles en iedereen had een vaste plek en bovenin zweefde een engel. Een cherub eigenlijk, maar dat voert te ver voor een kind.

Laatst reed ik naar Epe en langs de weg in een weiland stond er een levensgrote stal met de beelden van Jozef, Maria en Jezus. Voor hen lagen schaapjes en er stond een ezel. Ik bekeek het tafereel in het voorbijgaan en ik kreeg een warm gevoel. Sommige streng gelovigen zullen het er niet mee eens zijn dat iemand dit waagde te doen, maar ik werd er blij van. Dat werd ik als kind al, en nu ben ik 52. De weg naar kerst is het mooist. Mooier dan het eigenlijke feest.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

7 gedachten over “De weg naar kerst.”

  1. Mijn vader was atheïst en heeft zijn gezin daar ook mee besmet. Hij haatte de Kersttijd. (Wij woonden in een zeer Katholiek dorp).
    Na zijn pensionering is hij in Italië gaan wonen. Waar het in December een en al Kerstfeest is. Je ziet, God straft altijd.
    Ik haat die Kersttijd ook. Vrede op aarde, in de mensen een welbehagen. Ha ha ha.
    Nog 13 dagen en die boom kan de zolder weer op. Plus de hele rambam.

    Geliked door 2 people

    1. Ik niet Dhyan, maar ik heb wel een echtgenoot en twee kleinkinderen, waar wij drie dagen op passen na schooltijd, die de hele mik mak naar beneden hebben gehaald. Zij hebben de boom in elkaar gezet, ik heb de snoeren van de lichtjes erin geslingerd en zij hebben de boom versierd. Alles hangt nu wel een beetje op hun ooghoogte. Echtgenoot is ook van de kaarsjes en gezelligheid. Ja kijk, daar heb ik in 1967, toen ik hem leerde kennen niet naar gevraagd. Maar ben er sindsdien wel achter gekomen. 52 Jaar getrouwd en al die jaren een kerstboom in de kamer.
      Het enige wat ik er door heb gekregen is dat we, toen ik full time ging werken, er een kunstboom kwam. Maakte de zonen niets uit. En de kleinkinderen nu ook niet. En och Dhyan, over 10 dagen mogen zij ook weer de boel afbreken. Wat altijd zeer enthousiast gebeurt.
      Trouwens al die jaren dat ik voor de klas stond, was er ook een boom. Hoefde ik ook niets aan te doen, want ik stond voor groep 7, 8.

      Geliked door 2 people

Zegt u het maar

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: