Ik dacht al een paar keer, het gaat goed. Maar oktober is altijd gevaarlijk. En nu is hij bijna voorbij en lijkt het mis te gaan. Ik wil niet somber of negatief zijn, maar ik ben negatief en somber. Op zo’n moment twijfel ik aan alles wat ik kan. Ik vind het lastig om het over depressie te hebben, maar ik zit er tegenaan. Ik ben niet zo leuk dan, en alleen met mezelf bezig. Geen tijd voor anderen.
Het zal wel niet toevallig zijn, maar ik ben al een poosje aan het afbouwen met de medicatie die ik daarvoor heb. Dit in samenwerking met de huisarts. Ik denk dat het project mislukt is. Hoewel, ik heb me altijd al afgevraagd hoe effectief het spul is. Ik hoor sommige mensen die het halleluja vinden, en zich gelijk beter gaan voelen. Zodra ze hun pilletje vergeten zijn ze niet meer in staat tot functioneren. Bij mij is dat niet zo. Er is in elk geval niet zo’n direct verband.
Ik heb hier helaas ervaring mee, en ik geloof niet dat een depressie iets te maken heeft met een stofje in je hersenen, zoals ze wel eens zeggen. Natuurlijk zullen veel mensen de gedachten die ik heb niet toelaten, of er anders mee omgaan, maar mijn hersenen vinden het heerlijk om mij in de luren te leggen. Ze gaan liegen over alles, en ik geloof ze. Ze schetsen mij een slechte toekomst voor, ze laten me al mijn kwaliteiten vergeten, en geven mij vooral het gevoel dat ik niks voorstel. En uiteraard gaan deze dingen niet vanzelf, er zijn altijd aanleidingen. Gebeurtenissen. Waarom die dan altijd in oktober plaatsvinden, is me nog niet duidelijk. Najaarsmoeheid, zeggen sommigen. Ik sliep in elk geval als een roos vannacht.
Mack 
Verwacht van mij geen wijsheid, maar ik wens je een betere stemming toe.
Welke functie of uitwerking hebben die medicijnen eigenlijk?
LikeLike
Volgens mij allemaal onbewezen. De bedoeling is om neurotransmitters beter in balans te brengen.
LikeLike
Het lijkt mij mooi als medicijnen helpen, maar ik vraag mij altijd af of het uitsluitend om chemische processen gaat. Met andere woorden, als een gebeurtenis de negatieve stemming triggert, dan speelt er meestal meer. Ik geloof in de invloed van natuurelementen (bijvoorbeeld minder zonlicht). En aanleidingen kunnen dan al snel de negatieve gevoelens oproepen van vergelijkbare vroegere ervaringen.
Schreef de pseudo-psycholoog.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat denk ik ook
LikeLike
En op 1 november is alle leed weer geleden?
LikeLike
Zou fijn zijn.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik hoop het voor je. Sterkte!
LikeLike
Voor wat het waard is. Ik heb nog altijd de indruk dat bioritme bestaat en dat die 28-daagse cyclus hoofdzakelijk met de aantrekkingskracht van de maan heeft te maken. Dat dat wat voorstelt kan je zien in eb en vloed. Door het kantelen van de aarde neemt die invloed van de maan in Oktober sterrk toe. Krijg je ook meer harde wind van. Kinderen worden ook drukker in die periode. Om het te bewijzen zou je een jaartje naar Nieuw Zeeland moeten gaan, daar zou je dan in April last moeten hebben.
Misschien is het ook wel iets om die afbouw in dit soort lastige periodes stil te leggen en in bijvoorbeeld februari er mee verder te gaan.
LikeGeliked door 1 persoon
De blaadjes vallen, de zomer is ten einde, meer donkere dagen en minder zonlicht op de huid. Steeds minder buiten. Afwezigheid van geslaagde kerstfeesten of jaarovergangen in het verleden met komende in het verschiet. In het najaar ben ik doorgaans ook somberder gestemd en kennelijk net als jij denk ik graag. Met over het algemeen niet zulke vreugdevolle opgewekte gedachten. De middelen die ik ooit daarvoor kreeg, te weten Risperidon en Sertraline, daar kreeg ik zelfmoordneigingen van en ik heb nog altijd last van de vervelende bijwerkingen. Wees lief voor jezelf en oordeel niet te hard zouden mijn aanbevelingen zijn. Meestal treft het invoelende en sensitieve mensen is ook een gedachte om vast te houden.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik dacht ook goh wat gaat het goed deze maand. Tot 15 oktober mijn echtgenoot een hartinfarct krijgt. Met een electroshock teruggehaald. Daarna gedotterd. 10 Dagen hartritme stoornis en toen als toetje een longontsteking.
Afijn. Ik heb de tweede helft van oktober eigenlijk geen moment meer gedacht aan een herfstdepressie. En voor het eerst vond ik de auto lekker rijden. Vooral ’s nachts was het toch wel makkelijk een automaat. Maar hij blijft te groot.
Sterkte met je sombere gevoelens. En denk eraan, alles is relatief.
LikeGeliked door 1 persoon
En hoe gaat het nu met hem? Teruggehaald als in hij was buiten bewustzijn? Was het geen hartstilstand dan?
LikeLike
Dat weet ik allemaal niet meer zo. Mijn zoon en ik moesten de kamer af toen ze de electroshock gaven. Hij was buiten bewustzijn. Je zag hem wegglijden. Het was even kritiek. Maar de eerste dag en nacht gingen als een roes voorbij. Je bent doodmoe. Pas na het dotteren en de eerste uren daarna toen het sein stabiel werd gegeven zijn we naar huis gegaan.
En dat voor een man die elke dag fietste, elke dag wandelde en nooit gerookt heeft. En ook nooit depressies had. Integendeel, een zeer rustige, stabiele man.
Wel zit ik nu stiekem naar leuke kleine autootjes te kijken.
LikeGeliked door 1 persoon
Jeetje Francien, heftig! Sterkte!
LikeLike
Ik heb idd ook gelezen van gevallen waar een bepaalde medicatie ineens alle verschil maakte, maar ken ook gevallen waarin dat zeker niet zo is. Wat ik ook gelezen heb, maar jij waarschijnlijk ook, is dat men meestal de combinatie van medicatie en therapie aanraadt. In ieder geval heb ik ook gemerkt, bij de paar mensen die ik ken of over gehoord hebben die last van depressies hebben, dat iedereen er weer anders op reageert.
LikeLike
Twintig jaar geleden ongeveer was ik er slecht aan toe. Geestelijk uitgeput en zwaar depressief. Ik vroeg de huisarts om een pilletje om er niet meer te zijn. Hij adviseerde liever een ander pilletje, antidepressiva. Ik begon die te gebruiken maar stond te zwaaien op mijn benen en voelde helemaal niets meer, dus ik bouwde de helft al snel af.
Met deze medicatie plus antroposofische therapieën ben ik er bovenop gekomen. Maar de depressies dreigen altijd terug te komen. Na verloop van een aantal jaren, naar aanleiding van berichten dat antidepressiva niet goed/nodig zijn, en enige drang van mijn toenmalige huisarts, probeerde ik de medicatie verder af te bouwen. Maar ik voelde mij steeds meer op een hellend vlak vlak terecht komen. Het richeltje was smal en de afgrond diep. Ik ging langs mijn huisarts en zij zei dat ik de gewone dosis weer moet nemen. Dat gedaan en sindsdien gaat het goed, dat wil zeggen zwabberig. Ik voel mij nog steeds niet stabiel, snel uit balans, maar ik moet het er mee doen. Mijn leven is nooit stabiel geweest en biedt ook weinig houvast.
Hoe het werkt weet ik niet, maar dat weet ik van geen enkel medicijn. Als het maar doet waar het voor bedoeld is. Ik heb geen bijwerkingen en zie geen reden weer af te bouwen. Dus ik slik het gewoon zo lang ik leef.
Verwacht geen begrip uit je omgeving en vergeef het ze dat ze er niets van snappen. Knik maar als ze zeggen: kop op, je hebt alles wat je hartje begeert, enzovoort. Ik stem in met de laatste regel van Dyan.
Ik weet niet of je er iets aan hebt, maar je staat er niet alleen in.
LikeGeliked door 1 persoon
Herkenbaar. Medicijnen hadden bij mij een averechts effect. Ik denk dat het heel persoonlijk is wat helpt. Bij mij helpt het om veel te roeien (dan ben ik uit mijn hoofd en in mijn lijf, en buiten), en in zo’n periode ervoor te zorgen dat ik veel slaap en afleiding heb. Ik kak volkomen in als ik inactief word.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn zomerse jubelstemming begint langzaam te vervagen en ik weet dat er nu een tijd aanbreekt waarin ik mij steeds verder terugtrek.Ik denk niet dat het met een pilltje op te lossen is. Mijn geest wil gewoon niet wennen aan de donkere dagen
LikeLike