Er liepen een man en een vrouw langs me. Een van tweeën geurde naar rozenbottels. Een moment later was het zomer en zat ik op mijn knieën tussen de botanische rozenstruiken. Ik moest de geur opsnuiven om mij verder terug te brengen. Wat deed ik er ook alweer? Ineens zag ik weer de violetkleurige blaadjes van de rozen, en hoe die struiken geplant stonden in het perkje tussen de Beukstraat en de Kastanjelaan. Achter de liguster bevond zich dit perkje.
Ik plukte rozenbottels, met aan de onderkant zo’n groen hangend kroontje eraan vast dat je er van af kon trekken, en als je dat goed deed, was de bottel aan de onderkant open en kon je het sap en de zaadjes eruit knijpen. Waarom ik dat deed, dat snapte ik niet precies. Dwangneurose waarschijnlijk. En ik had een potje. Een potje met een deksel met gaatjes erin. In het potje zaten blaadjes, rozenbottels en rupsen. Het barste van de rupsen tussen die struiken. Ik had geen duidelijk doel, tenminste niet dat ik mij herinner, behalve zoveel mogelijk rupsen vangen en later weer vrijlaten. Hoe oud zal ik zijn geweest, een jaar of acht?
Ik liep weer door, het was al herfst. Het was niet koud, maar de vleug van geurende rozenbottels bracht me bijna 45 jaar terug en liet mij daar even struinen in dat zomerse rozenbottelveldje tussen de Beukstraat en de Kastanjelaan.
Mack 
Dat is toch een fijne jeugdherinnering. De herfst is de tijd van reflectie en nostalgie.
LikeLike
Ik weet precies waar je was. Rozenbottels zijn voor mij ook een tijdreismiddel naar dat plekje daar. Met aan de overkant de buis in de sloot vlakbij het spoor naar memory lane…
Dank je wel, fijn om even mee te zweven naar de lange jeugdzomers.
LikeGeliked door 1 persoon
Daar ja. Die buis in de sloot was ook magisch.
LikeLike
Geuren, ik heb er niet veel herinneringen mee. Er is er maar één die prominent in mijn gedachten blijft en dat is de geur van de toegang tot het zwembad van een kasteelcamping in Frankrijk. Een heerlijke mix van geuren van allerhande plantsoorten die bij die poort stonden. We waren daar de enige gasten op dat moment en wellicht heeft dat of misschien de stilte of nog meer er toe bijgedragen dat dit in mijn geheugen is gegrift.
LikeGeliked door 1 persoon
Geuren kunnen je beter dan wat ook terugbrengen in de tijd. Dat heb ik met lathyrus bijvoorbeeld, dan loop ik weer achter langs ons huis waar de zijgevel begroeid was met lathyrus. Helaas veranderen geuren ook. Ik herinner me hoe heerlijk bananen geurden vroeger. Waar bananen nu naar ruiken weet ik niet, maar de typische geur is weg. Ook lathyrus ruikt lang niet altijd meer zoals vroeger. Of mijn neus doet het niet meer goed, dat kan ook.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat zullen de bananen in Zuid Afrika zijn geweest.
LikeLike
Ja inderdaad.
LikeLike
Zo brengt de geur van wierrook me steevast terug naar de diensten uit mijn jeugd. Geschaafde knietjes op harde houten bankjes. Het leek wel uren te duren maar nu ik groter ben weet ik dat dat niet klopt
LikeLike