Onverschillig

We hadden een opvoedkundig probleempje. Onze oudste staat er niet heel florissant voor op school. Zijn cijfers variëren van 5.5 tot 6.3. (ik tel een 7,8 voor examenvak LO II maar even niet mee) Allemaal maar heel matig. En als we nu vertrouwen hadden in een eindsprint dan was dat tot daaraantoe, maar dat hebben we niet. Op zijn minst verwachten we inzet vanaf nu tot aan het examen.

Zondag zat ik met hem aan economie en wiskunde. Ik kwam erachter dat hij na vier jaar nog geen idee heeft hoe zijn rekenmachine werkt. Alleen het hoognodige, maar een getal in het geheugen zetten is hem een raadsel. Omdat ik het al vaker had gezegd, ‘vraag het aan de leraar, kijk in de handleiding,’ en omdat hij duidelijk liet blijken dat hij geen enkele moeite deed om te snappen wat ik uitlegde, zei ik hem op een gegeven moment het maar uit te zoeken.

Toen werd de zwaarste sanctie ingezet. Andere dingen zoals niet gamen, niet logeren, het hielp allemaal niet, maar nu hij één keer niet naar voetbaltraining mocht ging hij volledig over de zeik. Linda appte het naar de voetbaltrainer, die het volledig met ons eens was en nog liet blijken dat hij Hans erg waardeerde op de training. Beleefd, een voorbeeld voor anderen en nooit verzaken. Die mocht hij dan in zijn zak steken, ware het niet dat dat niet ging, want hij was er vandoor. Zonder jas en in korte broek was hij hem het donker in gesmeerd.

En daar zit je dan op de bank, zogenaamd onverschillig te wezen. Ik had vroeger als kind echt het idee dat mijn ouders niet om mij gaven en elk dreigement zonder problemen zouden uitvoeren. (dan slaap je ook maar buiten!) Die zouden het geen probleem vinden als ik het koud had of als ik honger had, althans, dat dacht ik toen. Hans had nog niet gegeten doordat hij boos was. Ik vind het nu ik zelf ouder ben al best lastig om een straf uit te delen, laat staan te handhaven. En wat nu als Hans een heel ander kind is dan ik en gewoon wel echt wegloopt? Ik had zijn bord eten al in de magnetron gezet voor als hij terug zou komen. Ik was er destijds van overtuigd dat ik gewoon geen eten zou hebben gekregen in zo’n geval.

Na drie kwartier ging de bel. Linda deed open. Hij was volledig gekeerd. Godzijdank. Hij had het wel een beetje koud. Gelukkig kon ik hem warm eten brengen.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

20 gedachten over “Onverschillig”

  1. Misschien zijn deze vakken niet geschikt voor je oudste. Vreselijk dat die jongen moet aanbellen om binnen te mogen komen.

    Like

    1. Als jij nog andere vakken weet? Hij heeft alles al laten vallen wat hem niet interesseerde. Duits, Frans, Biologie, Natuurkunde, Aardrijkskunde…En aanbellen? Tja, onze deuren kun je niet zonder sleutel openmaken. En het was te koud om de voordeur open te laten staan.

      Like

      1. De achterdeur dan?
        Ik zie nog wel mogelijkheden voor H. Praktijkonderwijs. Vmbo en dan mbo. Er is veel behoefte aan ambachtslieden. Eventueel kan hij nog doorstromen naar het hbo. Maar met een mbo4 diploma kan hij een heel mooie baan krijgen. Kiezen, zelfs.

        Like

    2. Zoals je weet heb ik geen kinderen, maar het lijkt me erg moeilijk hiermee om te gaan. Sommige mensen raken echt pas op wat latere leeftijd in de stemming om iets te leren, of vinden dan pas uit wat ze echt motiveert, of op welke manier ze wèl willen leren. Maar dan kunnen er inderdaad wel kansen voorbij zijn gegaan.

      Like

  2. Praktijkonderwijs. Hij kan nog geen band plakken. Voor de achterdeur geldt hetzelfde. Die valt in het slot en dan kun je hem zonder sleutel niet open krijgen. Nee, meneertje is aangenomen op de vervolgopleiding, maar moet dan wel even zijn VMBO/Mavo diploma halen. Anders gaat het hele feest niet door.

    Like

    1. Welke vervolgopleiding? Ik weet dus niet of het bij H. een kwestie is van niet willen of niet kunnen, of beide. Zit hij in een fase van puberale desinteresse of flierefluiten. Meneertje zit er niet zo mee in zijn maag dan zijn vader, krijg ik zo de indruk. Een jaartje doubleren, dan maar. Als de zweep erover dan toch niet werkt.

      Like

        1. Dat Defensie potentie in hem ziet zou hem toch moeten motiveren. Daar is hij toch wel blij mee, neem ik aan. Welke richting? Als het geen techniek mag zijn.

          Like

  3. het verhaal van een tegenwoordig bekend journalist, inmiddels boven jan op 55-jarige leeftijd schat ik.. Gooide er ook met de pet naar. Argumenten van zijn moeder dat ie niet zijn kansen moet vergooien waren paarlen voor de zwijnen. Zijn vader nam hem mee voor vakantiewerk naar de houtbewerkingsfabriek, waar gewerkt werd aan pallets enzo. Vijf weken achtereen, vijf dagen per week met regelmatig overwerk. Aan het eind van dit vakantiewerk zei zijn vader tegen hem: En dit nog vijftig jaar als je dat wilt.

    Dat heeft geholpen in zijn geval.

    Geliked door 1 persoon

      1. en ik heb ook een zoon, vandaag jarig zelfs. Het is zeker een interessante biografie, maar je stelt me voor een gewetensvraag. Schrijf me naar jan.kroos@hotmail.com per mail en ik stuur je het antwoord op je vraag. Ik denk dat hij er helemaal niet mee zit als ik hier zijn naam zou noemen, maar ik heb zo mijn principes.

        Like

      1. Het werk is meestal nog niet zo erg, maar het salaris. Ik vond het tenminste leuk, werken in een supermarkt. Maar na 30 jaar ben je daar ook wel op uitgekeken lijkt me. Maar op welke baan niet, aan de andere kant.

        Like

Zegt u het maar

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.