Als de terrassen straks weer open zijn ga ik er een week lang zitten, ongeacht het weer, schreef iemand. Mensen zijn de lockdown zat, en willen hun oude leven weer oppakken. Ik herinner me nog een idioot op het journaal, net nadat de eerste lockdown tot een einde kwam en hij weer het terras op mocht, en stamelend uitbracht: dit hebben we zo verdiend! Ikzelf behoor tot de minst getroffenen van Nederland. Mijn leven is niet ingrijpend gewijzigd en eigenlijk waren de voordelen groter dan de nadelen. Er mocht namelijk niet meer gevlogen worden wat inhield dat allerlei zinloze bijeenkomsten op mijn werk geen doorgang konden hebben (ik hoefde niet naar Budapest) en dat allerlei Amerikanen moesten blijven waar ze waren. Voor mij betekent dat, dat ik beter werk lever. Op zulke momenten kan ik de kar pas echt trekken. En ’s avonds, als ik met de hond buiten loop en het is zo stil op straat, ik denk dat ik dat nog wel ga missen straks.
Er zijn natuurlijk ook nadelen voor mij aan de lockdown. Zo moet je soms een mondkapje op, kan ik niet meer badmintonnen en is het afwachten of de zomervakantie in Frankrijk doorgebracht kan worden. Verder zie ik ook dat veel mensen die mij na staan, wel getroffen zijn door hun opsluiting en door de economische gevolgen, wat ik vervelend vind voor ze. Met name als het ze economisch treft. Op zeker moment komen we hier weer uit, hebben we afweer en is corona verworden tot een griepje. Terrassen gaan weer open en na drie dagen zijn we weer gewend aan het oude normaal. Ik zal daar iets langer voor nodig hebben.
Mack 
“…en dat allerlei Amerikanen moesten blijven waar ze waren” hahahaha! Ik ben ook relatief licht getroffen door de lockdown, maar ik mis wel mijn leuke collega’s en zou ook graag weer naar Amerika kunnen vliegen.
LikeGeliked door 1 persoon
Mijn leukste collega is ontslagen, de anderen zie ik nog steeds eens per week.
LikeLike
Maar zeker, ook binnen ons bedrijf hebben ze eindelijk de besparingen op reiskosten kunnen halen waar het al heel lang over ging.
LikeLike