Arnold Schwarzenegger postte iets op Facebook over dat hij vocht voor gelijke kansen voor iedereen in Amerika. Waarop iemand hem vroeg of hij zeker wist dat hij een republikein was. Waarop Arnold weer antwoordde dat hij een republikein was net als Lincoln, maar dat hij vocht voor een Amerikaans principe en vroeg de democraat waar hij voor vocht. Er kwam geen antwoord meer. Vervolgens vochten duizenden Amerikanen het uit onder zijn status. En toen begreep ik ineens waarom de speech van Martin Luther King 57 jaar geleden niks veranderd had.
Er is een Spaans spreekwoord dat luidt: een wijs man verandert wel eens van gedachten, een dwaas nooit. En niet dat Amerikanen allemaal dwazen zijn, maar het vergt nogal wat om een verandering te bewerkstelligen. Mooie woorden en prachtige speeches gaan het in elk geval niet doen. Maar hoe verandert een mens dan wel van vooroordeel? Volgens mij alleen door ervaringen die tegengesteld zijn aan zijn vooroordeel. Zou ik bijvoorbeeld bang zijn voor Duitse herders, dan zijn er een paar ervaringen met speelse en lieve Duitse herders nodig die mijn angst zullen doen verdwijnen. En zou ik gek zijn op labradors, dan zullen een paar beten van een labrador mij van gedachten doen veranderen. Maar beide incidenten zullen alleen op mij invloed hebben, en heel misschien op mensen die erbij waren.
En dus heeft de speech van Martin Luther King weinig zin gehad. De mensen die erdoor geïnspireerd raakten hadden zijn boodschap in de praktijk moeten brengen zodat positieve ervaringen veranderingen zouden bewerkstelligen. Een Nederlands spreekwoord luidt: Praatjes vullen geen gaatjes. Maar iedereen blijft maar lullen.
Mack 
Al kan de rede dat ook bewerkstelligen, het zelf doen of ervaren geeft doorgaans de langst blijvende mindset. Tranentrekkers veroorzaken impulsieve (onderbuik)gevoelens van zeer tijdelijke aard maar die zijn dan ook vaak wel effectief totdat de rede het overneemt.
LikeLike