Niks.

Inmiddels ben ik een klein beetje verder in het begrijpen van Covid-19. In het vorige logje begreep ik nog niet helemaal hoe het kwam dat ondanks dat het aantal doden en geïnfecteerden dat tot nu toe in het niet valt bij de jaarlijkse griepslachtoffers, toch zo’n onevenredig beslag legt op de ziekenhuizen en de intensive care. Als griep iets harder toeslaat dan normaal neemt zo’n epidemie er nog met gemak het aantal slachtoffers van de huidige coronacrisis bij. Daar merken we normaal niks van bij die ziekenhuizen. Dat komt dus doordat bij griep veel minder vaak een ziekenhuisopname volgt, omdat het lichaam het zelf moet oplossen. Beademen is niet nodig met griep, soms heeft iemand extra zuurstof nodig, maar meestal geen kunstmatige beademing.

Het lijkt erop dat corona een overdreven reactie van het afweersysteem kan geven en ook gezonde delen van de longen kan aantasten. Daarom krijgen zoveel mensen ademproblemen. Dat verklaart in elk geval de overbelasting van de zorg. Wat het nog niet verklaart, is de pagina’s vol overlijdensadvertenties in Italië. Maar dat zou ook een niet helemaal kloppend bericht kunnen zijn.

Hoe het verder moet weet ik niet. Maar ik vraag me af wat er nu gebeurt als de toename van het aantal besmettingen tot staan is gebracht, en we geven het openbare leven vrij, wat gebeurt er dan? Volgens de informatie die we tot nu toe van het RIVM hebben gekregen begint het dan van voor af aan. Dus zou dat betekenen dat het openbare leven nooit meer vrij gegeven kan worden. In dat geval zou het middel erger dan de kwaal worden. Misschien krijgen we per provincie een lockdown, om zo het virus te langzamer te verspreiden, totdat die groepsimmuniteit is bereikt. Waarvan ook nog niet helemaal zeker is of die bestaat, hoor ik net op de BBC. Eigenlijk, weet ik niks.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

4 gedachten over “Niks.”

  1. En de ene dag zijn er wel genoeg bedden en apparatuur en de volgende weer een groot tekort. Gisteren zat ik plots in een groepsapp voor het naaien van mondkapjes met het patroon erbij, net of ik wat aan het tekort van mondkapjes kan doen.

    Geliked door 2 people

Zegt u het maar

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.