Bella Ciao

Nog niet zo heel lang geleden was ik nog een kind. Laten we zeggen, gisteren nog. Morgen word ik 49. Vijftig bijna. Een onderwijzer van de basisschool, die is 54 geworden. Dat was een hele leeftijd. Hij droeg een beige jas en een gele helm voor op zijn brommer. Hij was echt een oude kerel. En nu ben ik daar bijna. Het is onvoorstelbaar. Kleine Mack, in wiens hoofd het nog dagelijks de jaren zeventig is, is bijna vijftig.

Ik moet ooit aan iemand gevraag hebben, als we later vijftig zijn, zullen we dan nog steeds om deze grappen moeten lachen? En nu ben ik het bijna, en ja, ik moet er nog steeds om lachen. En ik moet ook wel om deze leeftijd lachen. Dat het zover heeft kunnen komen! Gelukkig bedenken ze tegenwoordig mooie leuzen, zoals dat vijftig het nieuwe dertig zou zijn. Mwah. Ik kleed me nog in spijkerbroek en poloshirt, maar dat is het enige wapenfeit dat de lading van deze leus dekt. Vroeger was het zo dat als je volwassen werd, je dezelfde kleren aantrok als alle mannen van alle leeftijden. Een overhemd, een stropdas en een jasje, en je kamde je haar met een scheiding op links. En de rest van je leven hield je dat vol. Maar daar hield het op. Een dertiger was toen ook een stuk fitter dan een vijftiger nu. Hij gedroeg zich volwassener, ik wat minder.

Inmiddels is het morgen en ben ik 49. Ik hoor vuurwerk buiten. Het moet voor mij zijn. Voor wie anders op 22 september? Het zou natuurlijk ook kunnen zijn dat er mensen zijn die vuurwerk afsteken omdat de herfst begint. De dag waarop de dag en de nacht even lang duren. Ze zijn er gek genoeg voor tegenwoordig, om overal een drama of een feest van te maken. Kwam er van de zomer al een tegen die een midzomernachtsfeestje had, omdat het de langste dag was. Kijk, als je nu een Zweed bent, dan snap ik dat. Maar hier? Drukdoenerij. Daar wel over ja. Maar waar was men toen ze hier ineens de pensioenleeftijd verhoogden van 59 naar 67? Nergens! Te druk met domme feestjes. Meelullen met de overheid, dat het pensioenstelsel net langer houdbaar was en in slaap gesust worden. We hadden verdorie ten strijde moeten trekken! Bella Ciao!

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

19 gedachten over “Bella Ciao”

      1. Nou, over die opgetrokken pensioenleeftijd en dat je (iedereen) dat wel moet zien te halen. Als ze voor elke persoon die na zijn 65ste door wil werken, iemand anders desgewenst eerder laten stoppen op 65, ben ik weer tevreden.

        Like

  1. Gefeliciteerd. Ik was dus te vroeg op facebook. Nou ja, voel je je twee dagen jarig.
    En Hans, mijn echtgenoot, wilde graag doorwerken op zijn 65e, maar als ambtenaar moest hij mooi stoppen met werken.
    Hij is nog een paar jaar examinator geweest. Maar ook daar moest hij mee stoppen op zijn 68e.
    En zeventig het nieuwe vijftig? Dat verzinnen alleen mensen die nog geen zeventig zijn.

    Geliked door 1 persoon

    1. Ik wil misschien ook doorwerken, daar gaat het helemaal niet om. Het gaat er om dat de druk dat je dat moet halen veel groter is. Na je vijftigste weten ze eigenlijk geen raad meer met je in een bedrijf.

      Like

      1. Deze maand is onze oudste zoon ook jarig. Twee weken voor jou. Twee jaar jonger. Hij is 4 jaar geleden voor zichzelf begonnen. Een zzper dus. En zal na zijn 68e gewoon door moeten gaan, want het pensioen wat hij uitgekeerd krijgt is minimaal. Geen ongevallenverzekering, want te duur, geen pensioenuitkering, moet je zelf voor zorgen. Hij heeft ingecalculeerd dat hij gewoon door moet gaan, ook na zijn 68e.
        Hij kan die druk aan, ik wat minder. Maar ik heb er niets over te zeggen.

        Like

        1. Van oudsher zorgen kleine ondernemers zelf voor hun pensioen. In mijn familie was/is dat doorgaans in de vorm van onroerend goed. Als jouw zoon een beroep heeft waar veel vraag naar is, kan het heel goed uitpakken, zolang hij wel maandelijks geld opzij zet. Ik begrijp best dat je o.a. het risico op ongevallen eng vindt. Scheidingen kunnen ook beroerd uitpakken, dus hopelijk heeft hij daar in juridische zin ook over nagedacht.

          Like

          1. Ik moet een beetje glimlachen om de laatste zin. Zelf ben je single, op te maken uit je blogs. Maar toch, je eerste gedachte is dat hij een partner heeft?

            Like

  2. Een beetje een late reactie, maar gefeliciteerd nog.Ik zal alle slechte grappen en waardeloze beledigingen dit keer achterwege laten. 49 is al pijnlijk genoeg.

    Like

Zegt u het maar

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.