Ik lig ouderwets plat. Mijn rug staat al drie weken op afbreken en gisteren was het dan zover. Het moet haast stress zijn, want ik leef al maanden in stress. Ik werk niet zinvol, en dat geeft me stress. Mijn baan gaat ook ophouden binnenkort, nu we voor de derde keer in twee jaar verkocht gaan worden. Afgelopen donderdag reed ik naar Keulen voor een ontmoeting met mijn eventuele nieuwe manager. Ik kan een andere functie krijgen, en die heb ik voorlopig maar aanvaard. Geen finance, maar beter dan niks. Met pijn je rug naar Keulen, aankomende donderdag een sollicitatie bij een ander bedrijf, nu plat, erg stressbestendig ben ik niet.
Als me iets duidelijk is geworden is het wel dat ik de veiligheid van een vaste baan nodig heb. Een vast bureau, en dan kun je erop gooien wat je wilt, dan breekt mijn rug niet. Maar als ik een speelbal ben, bezwijk ik. Afgelopen maandag dreigde ik te bezwijken maar toen greep ik in door allerlei dingen te regelen die geregeld moesten worden. Het hielp me weer even om overeind te blijven. Het grote probleem is om het vertrouwen vast te houden.
Het zijn lastige tijden. Alles wat ik geleerd heb lijkt er niet meer toe te doen. Of het nu kennis of opvoeding betreft, het is een andere wereld geworden. Met jaloezie kijk ik programma’s over mensen die op de rem trappen. Carrière is waardeloos. Het brengt je niks, behalve geld en verkeerde omgang. Heel vroeger geloofde ik dat je het moest nastreven. Toen dacht ik dat als je goed je best deed, dat het wel zou komen. Nu weet ik het even niet. Alsof de maatschappij zich heeft aangepast nadat ik me altijd aangepast had aan de maatschappij. En toen ik zo was, veranderde hij. Flexibel is het toverwoord. Voor een rug, maar ook voor een geest. Die van mij zijn star. Dus moest ik wel breken.
Mack 
Mooie zelfanalyse.
LikeLike
Bemoedigende en beterende groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Sterkte voor aankomende donderdag.
LikeGeliked door 1 persoon
Deze zelfkennis zal je hopelijk nog ver brengen. Succes.
LikeGeliked door 1 persoon
Beterschap!
LikeLike
Sterkte!
Door toevalligheden heb ik nooit verlangd naar een vaste baan. Ik begon via een soort uitzendbureau en putte daar een vorm van vrijheid uit die me wel aanstond. Vervolgens heb ik door keuzes mezelf onbedoeld financieel onafhankelijk gemaakt van betaalde arbeid en maak me daardoor ook niet erg druk over een pensioen. Inmiddels fant ik zo’n 15 jaar lanter en hou dat nog wel een jaar of 7 vol tot de AOW, die meer is dan de 700 euro waar ik nu per maand voldoende aan heb.
LikeLike
Veel bewondering voor maar dat schip is bij mij gevaren. Ik begrijp nog steeds niet hoe je het doet, maar knap.
LikeLike
Ja, dat is wel een hoop onrust zeg, drie keer verkocht worden in twee jaar. Akelig, zeg met die rug.
LikeLike
Verdomd vervelend en je toewensen om de rug te rechten, lijkt me echt een brug te ver. Maar gezien jouw mate van zelfkennis moet je toch ook heel snel tot een inzicht kunnen komen ten aanzien van alle kwaliteiten die je bezit. Die heb je namelijk aan de ene kant al jaren op jouw weblog bewezen, terwijl jouw professionele kwaliteiten er volgens mij ook niet om liegen. Met jouw vakkennis die je altijd hebt gekoppeld aan geestelijke onafhankelijkheid gaan deuren genoeg voor jou open. Met name ook omdat je er behoorlijk wat beroepservaring aan kan toevoegen. Er zitten volgens mij headhunters genoeg op mensen van jouw slag te wachten. Succes!!
LikeGeliked door 1 persoon
Sterkte!
LikeLike