Moedeloos begaf ik mij vanochtend naar het stembureau. Ik kan weer redelijk lopen, maar de pijn zit nog in de verte. Moedeloos geworden door de afgelopen maanden was de weerbaarheid ernstig gedaald. Ik had mijn keuze twee weken geleden gemaakt, maar op het laatste moment veranderde ik van gedachten. Ik las nog even na of mijn nieuwe keuze een verantwoorde zou zijn, en hoewel ik het op een belangrijk onderdeel oneens was, dacht ik: ach, dat loopt wel los. Coalities moeten gevormd worden, wisselgeld, u kent het wel, en ik was om. Het is tijd voor verandering, weet u?
Op weg naar het stembureau zwaaiden vanuit hun auto’s vier mensen naar me. Ik herkende ze niet door de laagstaande zon maar het wekte me op. Meerdere mensen maakten al vroeg de weg naar het stemlokaal en dat gaf toch weer hoop. Alsof die mensen net als ik het verschil wilde maken. Of misschien gewoon hun morele burgerplicht wilde vervullen wat ook prima is. Het voelde als vroeger. Als in betere tijden. Toen alles keurig voor elkaar kwam en de duistere zaakjes niet gelijk op straat lagen. De meneer van het stembureau herkende mijn naam als die van een ambachtsman van weleer, maar ik zei dat ik geen familie was. Maar de smid waarover hij het had was een begrip in dit dorp vlak voor de jaren tachtig. En zo voelde deze ochtend, alsof het de hoogtijdagen van weleer waren. Nu eens afwachten of er ook iets ten goede gaat veranderen.
Ik kreeg het idee dat mensen vol optimisme gingen stemmen vandaag.
Ik hoop dat dat optimisme er ook nog is bij de definitieve uitslag en de komende onderhandelingen.
Democratische groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Dat idee had ik ook. Nog steeds, het journaal kijkende.
LikeLike
Als ik dit typ ben jij waarschijnlijk al op sollicitatiegesprek.
Hoop voor je dat het net zo optimistisch uitpakt als de verkiezingen. Want de democratie heeft gewonnen. Zo voel ik het, net als Rob.
Zat om 8 uur al de krant te lezen in het ziekenhuis. En alles ging daar gewoon door. Verkiezingen, leuk en aardig, maar hier moeten de patiënten gewoon geholpen worden.
LikeLike
Nee, vanmiddag pas.
LikeLike
Om 8 uur de krant al te lezen in het ziekenhuis en patiënten die geholpen moeten worden vind ik niet met elkaar te rijmen.
LikeLike