Zondigmorge Bloasmuziek

In een poging om van mijn nu al twee maanden durende rugpijn af te komen, stapte ik vanavond op mijn stalen ros en trapte de Kroondomeinen in. Anderhalf uur lang flink doortrappen leverde mij de aanblik op van een aantal hazen, een paar konijntjes, een enorme keiler die op een zwarte beer leek, vijf edelherten en een zwartbruine ree. En tijdens het fietsen voelde ik mijn rugpijn niet. Gelukkig keerde hij bij het afstappen gelijk weer terug want ik miste hem al. Ik vraag me af wanneer dit over gaat. Elke keer komt het weer terug en de pijnlijke plek wisselt ook steeds van plaats. Eerst rechts, toen links, toen laag in het midden en nu ietsjes hoger in het midden. Ik zei gisteren tegen mevrouw Mack dat de pijn waarschijnlijk al mijn wervels gaat uitproberen en dat als hij bovenaan is, hij weer teruggaat naar beneden en zo de rest van mijn miserabele bestaan voort. Ik hou ervan om een positieve levenshouding te hebben.

Vroeger toen ik nog geen rugpijn maar wel een sprongsmash had waarvan iedere tegenstander sidderend van pure angst zijn gezicht afschermde met zijn racket, leerde ik mevrouw Mack kennen. Het was maar goed dat ik toen nog geen rugpijn had want mevrouw Mack, dat was mij er eentje. Goed, we zijn inmiddels tien jaar verder en wijzer en het is wel duidelijk dat het alleen maar verder aftakelt met mij. Gelukkig heb ik me geestelijk altijd al als een oude narrige man gedragen, dus wat dat betreft ben ik zo stabiel als een windracer surfplank uit 1980. Maar ik liep daarnet op uw-buis weer even tegen een nummer aan dat ik vaak op zondagochtend aanzette. Tot grote ergernis van mijn wederhelft. Ondanks dat is ze toch gebleven. En zij moet geestelijk nog wat rijpen, dus het komt vast nog goed.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack