Mini-serie Engeland, deel 1.

Toen Linda en ik elkaar nog niet zo lang kenden, en nog in de ontkenningsfase zaten zijn we met z'n tweeën een week naar Engeland geweest. In oktober 2001 hadden wij een hotel geboekt op een CenterParcs park, Elveden Forest, Suffolk. Engeland, daar waren wij beiden nog nooit geweest.
Met de catamaran vanuit Hoek van Holland naar Harwich was al een avontuur op zich. (voor ons tenminste wel.) Ik zit niet vaak op boten en zeker niet op boten met vier bioscoopzaaltjes, een McDonalds, bars, winkeltjes en een dansvloer aan boord. Dus die bootreis van een paar uur was geen enkel probleem.

Het eerste probleem ontstond pas toen we de boot afreden en wij ineens aan de verkeerde kant van de weg moesten gaan rijden. Dat was even zweten maar na de eerste rotonde begon het te wennen. Na een poosje ging ik zelfs rechts inhalen op de snelweg, alsof ik een gevorderde Engelsman was. Wat opviel was het aantal dode dieren langs de weg. Die laten ze daar wat langer liggen dan in Nederland. Tenminste, dat mammoetskelet dat we zagen zag er niet uit alsof het beest vanochtend was aangereden. Ik denk allemaal een gevolg van het links rijden. Zelfs de beesten rekenen er bij het oversteken op dat verkeer van links komt, zoals in een normaal land.

Na een lange reis door het land van Robin Hood, kwamen wij aan bij Elveden Forest, waar we moesten zijn. We waren afgepeigerd door de lange reis en ik was eigenlijk te moe om nog wat te gaan eten en ik wilde eigenlijk op een zak Engelse drop proberen te leven. Gelukkig was Linda het er niet mee eens, zodat we een half uur later toch aan een tafeltje van een restaurant zaten. Ik heb daar iets Mexicaans gegeten, en het zal wel door de honger zijn gekomen, maar die maaltijd herinner ik me als de lekkerste ooit. In Engeland!

Ik kan me niet precies meer van dag tot dag herinneren wat we hebben gedaan, maar we zijn in elk geval een dag naar Cambridge en naar Londen geweest.

Wordt vervolgd.

Onbekend's avatar

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

14 gedachten over “Mini-serie Engeland, deel 1.”

  1. Allebei een eigen kamer! *houdt vingers gekruist achter rug*
    Nou ja, we hadden elkaar voor het eerst ontmoet in december dat jaar ervoor, dus we ‘kenden’ elkaar al bijna een jaar. En we ontkenden dat we een relatie hadden.

    Like

  2. Ik zal het even goed uitleggen:
    Mack en ik waren vrienden, alleen vrienden. Ja oke, vrienden die af en toe samen in de blote kont stonden, maar ABSOLUUT GEEN RELATIE hadden we nieh!!
    Ik wilde graag naar Engeland, Mack wilde graag naar Engeland, nou, toen was snel de beslissing gemaakt dat we samen ook wel konden gaan.
    En één hotelkamer, omdat we toch af en toe al samen in de blote kont stonden..
    IS TOCH EEN LOGISCH VERHAAL!!

    Like

  3. Hé! Zijn jullie ook fan van Mooi Wark?
    Maar goed, ik vind het een heel spannend verhaal en wacht dan ook ongeduldig af wanneer de rest verschijnt.
    Wij waren een keer in Ierland en daar rijden ze ook links. Levensgevaarlijk. Hoe vaak wij wel niet “PAP!!!! LINKS!!!” hebben moeten roepen of dat hij het verkeer stil had gelegd door toch via de verkeerde kant de rotonde op te stuiteren. Toppunt van onze pret was toch wel dat elke keer als hij de bocht door wou en de richtingaanwijzer aandeed, de ruitenwissers gezellig heen en weer gingen.

    Like

  4. Hmmmm Linda; hoe groot je de letters ook maakt en hoeveel uitroeptekens je ook gebruikt, ik geloof je deze keer lekker niet.
    Vraag me trouwens af hoe het komt dat je ineens allebei met de billen bloot naast elkaar staat. Gebeurt mij niet dagelijks met gewoon vrienden.

    Like

Laat een reactie achter op Mellody Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *