De afscheidsreceptie

Het blijft moeilijk om afscheid te nemen van een vertrouwde omgeving en goeie collega’s. Vrijdag heb ik het gedaan. Gelukkig waren mevrouw Mack en Hans er ook om me te steunen. Ik kreeg lovende woorden, belachelijk mooie cadeau’s en een mooie kaart waar een persoonlijke afscheidsgroet van collega’s op stond.
Van een collega kreeg ik nog een persoonlijke verrassing, een verpakte knoflook omdat hij altijd als hij aan mijn bureau zat naar knoflook stonk, en een boek van Stephen Hawking, u weet wel, mijn favoriete invalide schrijver. Van een ander kreeg ik vanochtend nog een kaart in de bus met een persoonlijke afscheidsgroet.
Een collega (ex-marinier) meldde zich met militaire eer bij me af en bij een ander brak z’n stem.
De reden van mijn vertrek was onrust. Mijn werk vond ik erg leuk, mijn collega’s ook, zelfs met mijn directe chef kon ik steeds beter opschieten. Maar iets in mij riep dat ik niet moest blijven zitten tot aan mijn pensioen. Dat het goed is om eens te veranderen. Ik wilde die angst om te veranderen overwinnen. En dat heb ik nu doorgezet.
In ruil heb ik er een paar het adres van dit log gegeven. Zodat ze me niet helemaal hoeven te missen. En ik hen niet. Over sommigen heb ik in het verleden zelfs logjes geschreven. Die kunnen ze nu mooi gaan zoeken. Hebben ze wat te doen nu ze toch tijd over hebben aangezien ze niet meer naar mijn slappe geouwehoer hoeven te luisteren.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

8 gedachten over “De afscheidsreceptie”

  1. En nu maar vaak logjes plaatsen dat je ze zo mist en dat wanneer ze je qua salaris een beetje tegemoet komen, je zó weer terugkomt.. 😉

    Like

Zegt u het maar

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: