Corps, Lac du Sautet et l’Obiou

lacdusautet

In 1993 ging ik met mijn broer en een stel vrienden naar een camping in de franse Alpen. De camping lag aan een prachtig meertje, Lac du Sautet, bij het plaatsje Corps. Aan de overkant van het meertje lag l’Obiou, een berg van 2793 meter hoog.
Het was voor mij de eerste keer alleen naar het buitenland. (Niet met ouders mee, bedoel ik dan.)
De camping was een gemeentecamping, de slaapplaats was een tweepersoonStentje en de voorzieningen op de camping waren praktisch nul. Na een week trokken we door naar de Frejús, Middellandse zee. Het hele gezelschap had het daar veel beter naar zijn zin, behalve één. Ik.

Na één dag was ik het al zat en ben alleen teruggereden naar de Alpen. Ik heb daar mensen ontmoet die twee weken lang mijn beste vrienden werden. Ze namen mij op in de groep en het klikte alsof ze altijd mijn vrienden geweest waren. had. Daarna heb ik ze nooit meer gezien.
Maar dat hoefde ook niet. Ik had ze toen nodig, en het was er. Een ongekend gevoel van vrijheid en blijheid. Ik denk dat die twee weken grote invloed hebben gehad op hoe ik nu ben.
Voor mij was dit een overwinning op mezelf. Na thuiskomst vond ik dat ik de beste twee weken uit mijn leven beleefd had.
Hier gun ik u een blik op de plek die voor mij van zo grote betekenis is geweest. Mooi hè?

Veel van dit soort sentimentele logjes zullen er niet volgen, ik heb tenslotte een imago hoog te houden, maar dit wilde ik vanavond even kwijt.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

22 gedachten over “Corps, Lac du Sautet et l’Obiou”

  3. We waren er zondag, hadden mack (de echte) ook meegenomen, en Koos werd zowat gek van blijdschap. Ze legt haar kop op je schoot en dan moet je haar vijf minuten aaien. ’t Is echt een rotbeest. 😉

    Like

    Beantwoorden

  13. Ja precies Von, bij jou! Dat betekent dus dat je het niet hier moet zeggen want dan ziet zij het ook!
    Ik kan straks in het geheim onder een andere naam beginnen als het zo door gaat.

    Like

    Beantwoorden

  14. Tsja…. Wat moet ik daar nou op zeggen… Mack heeft nogal een “stereotype-syndroom”. Hardrockers hebben alleen maar lang haar en tattoos, vrouwen bellen en shoppen veel, eigenaars van bulldoggen zijn macho’s (die heeft ie snel in moeten slikken). Je kent het wel.

    Like

    Beantwoorden

  19. Nou Monique, ik neem het niet vaak op voor Mack (zijn woorden) maar ik denk dat hij alleen ten goede zal veranderen. Ik denk dat hij zich wel lekker zal voelen in de rol als pappie…

    Like

    Beantwoorden

  20. Snif.. heel mooi geschreven.. boehoe.. Is het niet ‘tweepersoonStentje’..
    En niet alle hardrockers hebben tatoeages (ikzelf niet namelijk..). 😉

    Like

    Beantwoorden

Zegt u het maar

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.