Lef

Hans verkocht een game-laptop, 3 maanden oud, via marktplaats, afgesproken prijs was 1000 euro. Er waren twee geïnteresseerden, maar de eerste was iemand uit Den Haag. Ik had me nergens mee bemoeid, maar Hans vroeg mij of we diegene even bij de bushalte op konden halen. In de auto zei Hans dat hij niet het idee had dat de ander heel goed Nederlands sprak, en dat klopte. En ook geen Engels, alleen Turks zei hij. Hij vertaalde met z’n telefoon. Hij kwam uit Syrië en was hier zeven maanden.

Het riep bij mij wat vragen op, maar vooral hoeveel lef deze jongeman moest hebben om zonder kennis van de taal bij vreemden in de auto te stappen en mee naar hun huis te rijden. Ik vertelde dat we een hond hadden en of dat een probleem was. Toen hij het vertaald had zei hij geen probleem. Maar toen hij de hond zag deinsde hij achteruit en durfde niet naar binnen. Ik deed de hond in de tuin waarop hij binnenkwam. Ik verwachtte een korte inspectie maar Hans had de boel gereset waardoor er opnieuw geïnstalleerd moest worden en dat nam zomaar drie kwartier in beslag. Hij merkte kleine beschadigingen op en vroeg om de factuur en de doos. De doos had Hans niet meer en hij wist ook niet hoe de krasjes erop kwamen. Dat is wel typisch Hans, lekker slordig met je spullen omgaan en de doos weggooien.

Ik dacht dat de prijs al overeengekomen was maar ik dacht ook dat de laptop in nieuwstaat was. Ik zei Hans om er 100 euro vanaf te doen maar op de telefoon van de man stond: staat u mij toe hem voor 850 te kopen. Heel netjes, maar nee. Hans maakte het hem ook nog duidelijk, 900 of niet. Linda zat zich sowieso al te ergeren aan de andere kant van de kamer en ik vroeg haar het aan mij over te laten. De situatie werd een klein beetje ongemakkelijk en de man zei dat hij nog een half uur nodig had om de installatie te voltooien. Hij en Linda stonden op het punt hem eruit te werken maar ik zei, hij komt helemaal uit Den Haag, geef hem even.

Toen hij klaar was wilde hij betalen met 850 euro. Toen was Linda er klaar mee en zei dat hij op moest houden waarop de man 900 betaalde. Ik bracht hem terug naar de bushalte, en als hij niet zo had zitten zeuren had ik hem naar de trein gebracht. Maar ik bleef het bewonderenswaardig vinden, ik zou zoiets toch nooit uithalen, en al helemaal niet in een ander land, uit angst dat ze me zouden vermoorden en ergens in een container achterlieten.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack