Ik voelde best druk om een logje te plaatsen, want ik voldoe niet aan mijn eigen blogwet van 2011, waardoor de weblogger gehouden is om minstens een keer per week te bloggen, tenzij er een dringende reden is om dat niet te doen. Ik ben inspiratieloos maar dat is geen dringende reden. Ziekte geldt wel, maar ik was niet ziek, hooguit voelde ik me slecht en onzeker door mijn plasprobleem wat inmiddels weer beter gaat. Ik ben weer gestopt met de medicijnen om te kijken of het nu weer minder gaat. Want van de bijwerkingen werd ik niet goed. En dat stond niet in de bijsluiter, dat je van het lezen van de bijwerkingen niet goed zou worden.
Die raakten aan mijn mannelijkheid, wat kennelijk nog erg belangrijk voor me is. Het middel werd bijna erger dan de kwaal. Ik las laatst op social media dat het probleem van oud worden is dat het kind dat je was, gevangen komt te zitten in een gebrekkig lichaam. Ik had gelijk mijn twijfels, al herken ik het kind in mij nog steeds. Maar een jong mens zal mij gewoon een ouwe lul vinden, niks kind in een gebrekkig lichaam. Sterker nog, mijn lichaam is zo gebrekkig nog niet, en wat er gebrekkig aan is wordt veroorzaakt door mijn eigen verwaarlozing.
Goed, aan sommige dingen doe je niks, maar ik speelde laatst twee singles achter elkaar, en merkte dat ik toch wat moe was. Een stuk intensiever dan een dubbel. Maar om nu te gaan hardlopen om aan m’n conditie te werken gaat me wat ver op mijn leeftijd. Toch vroeg ik me af als ik tien kilo minder zou wegen en mijn conditie zou op peil zijn, hoe goed zou ik dan nog kunnen zijn ten opzichte van vijfentwintig jaar terug? Ik was geen topspeler dus die status zou ik nog steeds moeten kunnen bereiken.
Dat is mijn mannelijkheid en het kind in me. Die geven het niet op en voelen nog steeds de drang zich te meten met anderen.
Mack 
Lees ik het goed? Je stopt met medicijnen zodat je plasproblemen weer terugkomen om zodoende niet te hoeven bloggen door ziekteuitval. Zit er een lek in de Blogwet?
LikeLike
Haha. Nee, het gaat weer beter, maar ik vermoed dat het een stress dingetje was of zo. En medicijnen doe ik liever niet (structureel) als het niet nodig is.
LikeLike
Alles zal reg kom.
LikeLike
Ook zonder de combinatie met je competitiedrang zullen die 10kg minder je goed doen. Afgaande op de foto op je blog dan, hè. Ik weet dus niet in hoeverre die nog up to date is.
LikeLike
Alles sal reg kom.
LikeLike
Ik weet niet wat het is hier, maar het duurt een tijd voor mijn reactie verschijnt. Dus denk ik; iets fout gegaan? Dus nogmaals.
LikeLike
Ik dacht gewoon dat je een punt wilde maken bij het logje en bij een reactie.
LikeLike
Haha. Nee, ik had gereageerd, maar er stond niets. Gerefreshed, nog steeds niets. Je website verlaten en terug gekomen, nog steeds niets. Vreemd. Dus ben benieuwd hoe het met deze reactie gaat.
LikeLike
Dit is wel een van je geniaalste teksten: “Ik ben weer gestopt met de medicijnen om te kijken of het nu weer minder gaat. Want van de bijwerkingen werd ik niet goed. En dat stond niet in de bijsluiter, dat je van het lezen van de bijwerkingen niet goed zou worden. 😀
Ik persoonlijk heb het probleem (mbt de rest van je log) dat ik wel ook iets van die prestatiedrang voel, maar dat presteren onder die druk bijzonder onaangenaam voelt. Het voelt niet als – sorry – een flow. En dat is toch wel hoe het moet voelen, als je goed bezig bent.
Ik ervaar dat nu zelfs met muziek, nu ik weer bij een coverband ben gegaan maar tegelijkertijd ineens moest verhuizen (want uniek aanbod gekregen) en in tijdnood kwam. Ik wou wel degelijk presteren voor die band, maar het was erg moeilijk en moest in uren waarin ik al moe was van mijn dagelijkse baan nummers oefenen. En het lijkt alsof ik meer moeite heb me muziekschema’s te herinneren dan vroeger. Ik moet ze vaker spelen voordat ze in mijn geheugen zitten. Ik ben gelukkig nog steeds wèl snel met ze uit te zoeken 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Gaan hardlopen op jouw leeftijd kan makkelijk tot allerlei chronische gewrichtsproblemen leiden, oppassen daarmee. Fietsen is mechanisch minder belastend, maar ook minder intensief dus daar moet je weer meer tijd aan besteden.
LikeLike
Ik volg het voorbeeld van mijn vader, die deed redelijk rustig aan in zijn late jaren vijftig. Ok, hij kon met vervroegd pensioen op zijn 58e, en ik werk nog steeds fulltime op mijn 59e. Maar hij deed ook nog bepaald werk dat hij leuk vond en ik vind mijn werk ook nog best leuk, èn ik heb die band 😀
LikeGeliked door 1 persoon