Pieter

Gisteren kregen we het onwerkelijke en verschrikkelijke bericht dat een vriend was overleden. (28 sept) Ik noem hem vriend omdat hij vriendelijk naar ons en naar iedereen was. Niet omdat hij onze beste vriend was, maar de benaming “kennis” zou geen recht doen aan de band. We zochten hem twee keer op in Frankrijk omdat hij daar in de zomervakantie altijd werkte in een restaurant. Ik ontmoette hem daar voor het eerst, Linda kende hem al als zoon van de plaatselijke slager, en noemde deze meer dan twee meter lange jongen altijd Pietertje.

Ik heb het er nooit zo op, nieuwe mensen ontmoeten, maar Pieter was gelijk goed. Hoe kon zo’n jongeman al zo’n charisma bezitten? Hij kende half Vaassen en half Vaassen kende hem. Op Facebook nooit een onvertogen woord en altijd alleen complimenteus. Misschien het lot van een ondernemer uit een klein dorp, maar voor zover ik hem kende (en dat was echt niet heel goed) was hij ook zo, een grote, vriendelijke reus.

En ineens, op je 27e pas, ga je liggen op bed omdat je je niet lekker voelde en werd je nooit meer wakker. Ik wist best dat het leven niet eerlijk was, maar dit slaat helemaal nergens op. Dit zag niemand aankomen. Ik vind het verschrikkelijk dat zo’n fijne jongeman er ineens niet meer is, en dat zijn familie en vrienden voortaan zonder hem moeten. Beste Pieter, hoe kon dit nu? Rust zacht jongen, voor jouw dood heb ik geen woorden, wel voor jouw korte leven, bij deze.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

5 gedachten over “Pieter”

  1. Vaak zit er een verhaal achter hoe mooi het had kunnen zijn geweest wanneer de dood niet had aangeklopt. Het is nauwelijks acceptabel dat het einde verhaal is voor zo’n jonge man van nog maar zevenentwintig jaar met zijn zachtaardige en vriendelijke natuur, waar zoveel rotzakken gewoon blijven doorademen. De jongen zelf is ‘verlost’ van het leven maar wij moeten/mogen nog even verder en hebben te dealen met dat verhaal dat veel te plotseling ten einde kwam.

    Like

  2. Vreselijk. Jaren geleden ook zoiets meegemaakt een zoon van vrienden, zijn moeder heeft het nooit kunnen verwerken en stierf op dezelfde manier als haar zoon, zomaar plotseling…

    Like

Zegt u het maar

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: