52

Het was mijn verjaardag vandaag, ik ben 52 en nog steeds geen idee wat ik precies aan het doen ben. Ik was ook ziek vandaag, dat begon maandagavond al, maar ik denk dat vandaag het hoogtepunt was. Ik heb thuis gewerkt, om drie uur werd ik naar beneden geroepen voor de cadeaus en stond ik heel even stil bij wat ik wist over een gebeurtenis die op dat moment zou plaatsvinden.

Begin deze week was er al een medespeler van de badmintonclub overleden, net vijftig geworden. Heeft twee dagen in het hospice mogen zijn, langer niet. Triest verhaal. Zo vrolijk is het allemaal niet, ons bestaan, dus een beetje ziek op je verjaardag, ach. Ik vierde het toch al niet, want dat doe ik eigenlijk nooit. Ondanks dat waren er toch veel mensen die de moeite namen om me te feliciteren, dat vind ik toch wel leuk. Ik kan mezelf dan wel negeren, als anderen het ook gaan doen wordt het pas echt zielig.

Maar goed, 52. Eigenlijk stelt het niks voor. Ik heb de lichamelijke schade tot nu toe beperkt weten te houden. Wat normale slijtage, doe je weinig aan. Het probleem is dat ik me veel jonger voel dan 52. En dan bedoel ik niet “ kijk mij nog eens jong zijn” maar meer dat ik geestelijk achterblijf. Ik las van de week over een man van 85 die had gehoopt dat zijn interesse in mooie jonge vrouwen wel een keer over zou gaan, maar niks hoor. Hij kon dan wel niks meer op seksueel gebied, en hij was kansloos bij ze, dus de kwelling werd alleen maar groter.

Even vreesde ik dat een dergelijk lot ook mij beschoren zou zijn, maar ik geloof toch dat ik nu al meer interesse toon in meisjes van vijftig dan in meisjes van twintig. En of dat dan oprecht zo is of dat ik gewoon bang ben voor ouwe vent aangezien te worden door zo’n blond geval, daar ben ik nog niet uit. Bovendien, mocht mijn zelfoverschatting licht overdreven vormen aannemen, is daar altijd mevrouw Mack, die mij moeiteloos met twee zinnen weer met beide benen op de grond doet landen. Één zin per been.

Mick Jagger heeft daar allemaal geen last van. Maar die is topfit, heeft al zijn haar nog, is niet grijs, geen overgewicht, beweegt nog als Jagger, en heeft niet eens een bril! Ja, dan zou ik ook mijn verjaardag gewoon vieren. Groots.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack