Die zoon van mij, die is me er eentje. Morgenvroeg moet hij om zes uur op, moet de bus van kwart voor zeven hebben om om acht uur op school te zijn. Terwijl hij om tien uur pas had hoeven te beginnen als hij tenminste zijn handdoek niet vergeten was laatst. Dat is dan je straf. Vandaag heeft hij honderd push ups moeten doen omdat iemand anders een fout maakte, en degene die de fout maakte moest toekijken. Ze moeten straffen voor zichzelf verzinnen die ze kunnen uitvoeren als er weer eens iets niet snel genoeg gaat. In voorligsteun blijven zolang de sergeant majoor praat. En als je je oefeningen niet goed genoeg uitvoert wordt op luide toon geïnformeerd of je soms op mannen valt. Echte macho’s dus, die instructeurs.
Hans vertelt en ondergaat het lachend. Terwijl ik me afvraag waar hij terecht is gekomen. Een voorbereidende opleiding voor defensie, dacht ik. Dit lijkt het leger wel. In de bus terug, die van half zes, kwam hij in gesprek met een tweedejaars student. Die zei hem dat hij het eerste jaar door moest zien te komen, dan zou hij het wel redden. Want je kunt ook nog makkelijk afvallen.
En dan zie ik hem ‘s ochtends vertrekken, met zijn grote camouflagerugzak op z’n rug, in schooltenue waarop naam en logo van zijn opleiding staat, eindelijk glad geschoren en dan ben ik trots op hem. Want ik zag het niet aankomen. Hansiepansie, die vroeger bang was voor zwarte Bertram. Heeft zich nu vrijwillig aangemeld om dit jaar naar Normandië en Bosnië te gaan. Kost honderden euro’s. Mede mogelijk gemaakt door mij.
Nu alleen nog een regering die ons land niet iaan zinloze operaties laat deelnemen ….
Bezorgde groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Ja. Ik denk dat we binnenkort nieuwe verkiezingen krijgen. Suggesties?
LikeLike
Het groeiprocess.. ze op zien groeien en later ontdekken dat je toch nog stukjes gemist hebt
LikeGeliked door 1 persoon
Leuk om te lezen dat het goed met hem gaat. Hij lijkt voolopig in elk geval te weten wat hij wil, en vanaf daar loopt het dan vanzelf wel verder.
LikeLike