Ik ben vanochtend bij de KNO-arts geweest, eigenlijk een assistente, die nog niet zoveel weet. Mijn oren zagen er ineens prima uit maar de gehoortest detecteerde toch een licht verlies aan de rechterkant. Volgens de arts de oorzaak van de tinnitus. “Nietus,” zei ik. Ik had er inmiddels al zoveel over gelezen dat ik mijzelf al een expert acht.
Tinnitus is een ingewikkelde klacht. Het wordt veroorzaakt door gehoorschade, maar het wordt ook veroorzaakt door geen gehoorschade. Tevens kan gehoorschade tinnitusklachten geven, maar gehoorschade kan ook geen tinnitusklachten geven. Zover is de wetenschap al. En dan zijn er nog honderd andere mogelijke oorzaken.
Toch was ik best onder de indruk van wat ik er over gelezen heb. Over hoe het gehoor werkt, hoe het niet dient om spraak te verstaan maar om gevaar te signaleren. Hoe de hersenen kunnen compenseren als er door een verwonding of ontsteking gehoorverlies ontstaat, zodat we toch weten uit welke richting het gevaar komt. En dat de kleine hersenen continue bezig zijn om geluiden te filteren. Is het geluid belangrijk genoeg om door te laten naar de grote hersenen, zodat die kunnen bepalen of er paniek moet ontstaan of dat er niks aan de hand is. Je kunt het je haast niet voorstellen totdat je denkt aan het tikken van de klok dat je alleen hoort als je je er op focust.
Nu kan tinnitus iets te maken hebben met gehoorverlies. Met het loslaten van verbindingen tussen zenuwen en haarcellen. Deze beschadiging schijnt veel sneller op te treden dan de beschadiging van de haarcellen an sich. Bij veel volwassenen is dit het geval. Na het loslaten functioneert de zenuw nog wel. Hij staat als het ware aan, omdat hij snel moet kunnen reageren als er een geluidsignaal door komt. Het geluidsignaal komt niet meer door, maar het aan staan van de zenuw, het stationair draaien ervan, wordt nog wel doorgegeven aan de hersenstam. Omdat het gemiddelde geluid is verminderd, gaat de hersenstam compenseren om het versterkt binnen te krijgen. Dit geluid kan door veel mensen worden waargenomen in een geluidsdichte kamer, waar door het ontbreken van normaal geluid, het gehoor nog beter zijn best gaat doen om geluiden door te krijgen. Het filter belangrijk/onbelangrijk wordt aangescherpt en onbelangrijke boodschappen worden doorgegeven aan de grote hersenen.
Als bovenstaande klopt dan betekent het dat het filter niet goed staat afgesteld bij sommige mensen. Het signaal zou eigenlijk niet doorgegeven moeten worden omdat het onbelangrijk is. Nu wordt dat wel gedaan en raken de grote hersenen van slag door dit bijna niet te negeren geluid. Nu mag ik naar de audioloog. Die zouden kunnen helpen met het aanvaarden. Want kennelijk is het niet de beleefd om de tinnitus te weigeren. Anders zou ik dat doen.
Eerlijk gezegd, nu ik bij de KNO arts ben geweest en heb begrepen dat de oorzaak toch gehoorverlies is en geen andere oor-zaak, en dat ik een van de velen ben waarvoor het niet is op te lossen, is de acceptatie al wat makkelijker. Al leg ik me er nog niet bij neer en lees nog even door.
Mack 
Sterkte met het vervolg!
Bemoedigende groet,
LikeGeliked door 1 persoon
Ja, weten hoe het komt helpt inderdaad. Ik ken iemand die een minuscuul gehoorapparaatje heeft vanwege de tinnitus. Iemand van 60. Ik begin daar niet aan, vind het niet zo erg dat ik de herrie niet zo goed hoor en dat gesuis hoor ik alleen als ik eraan denk. Je vergelijking van een tikkende klok is correct, er zijn mensen die niet meer horen dat er steeds een trein door hun achtertuin rijdt. Dus dat zoemen wennen we wel aan. Ja toch?
LikeGeliked door 1 persoon
Zolang het niet klinkt als een stofzuiger of een boormachine, ja.
LikeLike
Als je zover doorleest tot je een oplossing weet dan hoor ik het graag. Op het moment luister ik naar een ongewenst fluitconcert. De aanvaarding gaat bij mij met horten en stoten.
LikeLike
Ik heb een half jaar rechts dreunnitus gehad, nadat ik een halfjaar vrijwel compleet niets hoorde. Kwam door een ongeluk, ik kopte een voorruit van een auto. Dat dreunen valt geloof ik ook onder tinnitus. Was net alsof er een dikke SUV de hele dag naast ons huis stationair stond te draaien. Was ook erg gevoleig voor lage tonen onder de 20hz. Kan je misselijk van worden. Is inmiddels na jaren gelukkig over. Eerst stak het nog bij een flinke verkoudheid de kop op, maar nu is het vrijwel geheel weg. Bij de Hoogovens is ooit m’n gehoor getest, toen dat dreunen nog latent aanwezig was. Volgens hen waren beide oren 100%. Ik zei toen maar dat m’n linker 105% was aangezien ik nog altijd een licht verschil hoor. Ik kneep ‘m overigens wel toen ik dat gedreun had. Er werd niets aan gedaan en ik was bang er m’n hele leven last van te houden. Hoop dus dat er iets bij je verbeterd kan worden.
Voor dat ongeluk werkte ik op een tekentuin van de Hoogovens. Voetbalveld groot. Ze hadden er geluidsabsorberende schoten en een constante ruis uit het plafond. Dat zorgde er voor dat er prima te werken was. Het werd pas ‘raar’ als dat geruis zomaar stopte. Dan deed niemand meer iets. Geeft mooi aan hoe gek het gehoor werkt.
LikeGeliked door 1 persoon
Dankzij jouw uitleg weer wat geleerd. Voor nu wens ik je sterkte met het vervolg en hoop op een verdraagbare afloop.
LikeGeliked door 1 persoon
Ik ben blij dat ik het niet zo erg heb tot nu toe, een licht piepje en een beetje gesuis dat is te overzien.
LikeGeliked door 1 persoon
een helder verhaal over hoe hersenen probleempjes proberen op te lossen, mooi ingetogen opgeschreven. deed me denken aan de verhalen uit zijn praktijk van de neuroloog/schrijver Oliver Sachs met als titel onder andere: “De man die zijn vrouw voor een hoed hield”. Ook de film “Awakenings” is gemaakt naar een van zijn verhalen uit zijn praktijk..
LikeGeliked door 1 persoon
Op zichzelf is het ook wel leuk om te weten dat je prima uitziende oren hebt.
LikeGeliked door 1 persoon