Er kan mij niet snel te veel sneeuw vallen. Ik was dan ook euforisch over de weerberichten van gisteren. Natuurlijk viel het wederom tegen, want weerberichten zijn eenmaal niet betrouwbaar. Maar toch, er ligt een laagje sneeuw. Een centimeter of 12 tot 15 en het sneeuwt nog steeds. Wel miezersneeuw, maar beter dan niks. Ik zou natuurlijk vroeg op moeten om “de laatbloeier” te fotograferen, maar vroeg op als er sneeuw is gevallen is niet erg. Gedurende de nacht had ik al een paar keer uit het raam gekeken hoe het er voor stond.
Er hadden nog niet veel mensen gereden over de weg naar het bos en er was niet gestrooid. Zo hoort het natuurlijk ook in een natuurgebied. Dan rij je maar wat langzamer. Eenmaal aangekomen op de parkeerplaats was ik vrijwel de enige, behalve dan een groep van zeven langlaufers die ook van die plek vertrok. Ik kon ze gelukkig lopend inhalen want zoveel sneeuw lag er helemaal niet op de open vlakte. Ik vreesde voor mijn foto, en toen ik de weg over de hei in sloeg zag ik dat die helemaal niet besneeuwd was. De wind was zo hard dat de sneeuw daar kennelijk niet landde. Even verderop, bij de laatbloeier viel het mee, en nog verder, in de beschutting van het bos lag overal sneeuw. En het allermooiste was, ik was de eerste. Nog geen voetafdruk of mountainbikespoor te zien. Yes. Alaska op de Veluwe. Ik liep verder, maar niet te ver op mijn snowboots, bovendien is de hond kortharig en het waaide flink, dus een kilometertje of vier was wel genoeg.
Terug bij de auto was er een probleempje dat ik eigenlijk al had gevoeld toen ik parkeerde. Ik had geen enkele grip op gewone banden. De auto ging niet vooruit of achteruit. Ik kon hem zelfs stationair in de versnelling laten draaien en duwen tegelijk, hielp niks. Ik had ook geen zin om hulp van mijn garagehouder te vragen want ik kan niet tegen zijn vernederende lach. Ik moest dus wat anders verzinnen. Ik trok het kleed waar de hond op zit uit de kofferbak en legde het onder de voorwielen. Dat hielp een beetje, maar niet veel. Nu stond ik een halve meter verder vast zonder vooruit of achteruit te kunnen. Na een keer of drie opnieuw het kleed gelegd te hebben stond ik op de weg, maar op een hellinkje. Ik pakte het kleed, gaf gas en tergend langzaam trok de auto zich vooruit. Over een stuk van twee meter deed ik een halve minuut. Toen was ik eruit en kon ik terug naar huis ploegen. Winterbanden, helemaal niet nodig.
De sneeuwkettingen van mijn fiets zijn vanmiddag gebroken.
Ik ben terug naar huis gaan lopen …
Stille groet,
LikeLike
Ik heb all weather banden. Van die dikke brede. Nooit problemen mee.
LikeLike
Die verkopen ze inderdaad ook. Ik hou er niet van.
LikeLike
Mooie serie, mooie wandeling en mooie oplossing.
LikeGeliked door 1 persoon
De winderbanden van jongste zoon staan nog in ons tuinhuisje. Hij had geen zin ze eronder te leggen. Zit toch thuis te werken. En voor de boodschappen pakt hij het autootje van schoondochter.
En onze winterbanden zijn bij de inruil van de auto waarschijnlijk verdwenen naar Roemenië of zo. De nieuwe heeft geen winterbanden. Hebben we niet meer nodig. Dachten we!! Maar echtgenoot wil ze ook niet meer.
LikeLike
Ik had ze nu wel willen hebben onder één van onze auto’s. Dat langzame rijden vind ik niet erg, maar dat niet weg komen door iemand anders fout….gisteren, ik rij naar mijn moeder, ik rij rustig door, gaat er voor me een idioot stil staan. Ik kon niet meer voor of achteruit. Gelukkig gaf iemand me een zetje en kon ik weer verder. Mijn buurman had vanochtend hetzelfde. Wilde even een rondje draaien, had er weer iemand het rondje geblokkeerd waardoor hij vast kwam te staan. Witheet was hij. Ik heb hem even uit de penarie geduwd.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat vind ik dan weer het mooie van dit extreme winterweer: de saamhorigheid die meteen ontstaat. Het elkaar helpen. Kom ik ook altijd tegen. Enkele auto’s staan vast op de driesprong van ons wijkje. De chauffeurs (allen mannen) staan wat radeloos in de sneeuw te stampen. Dan kom ik aangereden en open de achterklep. Heren, ik heb scheppen en schoppen en matten om te delen. Ferm en stoer gingen zij aan het sneeuw ruimen. Omgekeerd heb ik bij voorgaande sneeuwperiodes ook wel een paar keer een zetje gekregen.
LikeGeliked door 1 persoon
Vanmorgen maar even de auto geprobeerd. Moet deze week naar de tandarts. Het viel me mee. Kan wel merken dat we 4 wiel aandrijving hebben. Maar voelde me in de vorige auto met winterbanden toch zekerder. En ik durfde wat meer. Waarschijnlijk vanwege de leeftijd van de auto. Nu in een gloednieuwe, nou ja een jaar oud, ben ik toch wat voorzichtiger.
LikeLike
Ik heb ze er gisteren onder laten zetten, winterbanden. Onder de auto van Linda. Dat rijdt in de sneeuw toch een stuk fijner, je komt niet meer steeds vast te zitten.
LikeLike