Op het journaal of een programma wat ik daarmee verwar, werd de mogelijkheid besproken om op je eigen uitvaart te spreken als hologram. Dus dan neem je tijdens je leven nog een video op, en als je de pijp uit bent kun je nog een keer schitteren op het podium, omdat je tijdens je leven ook geschitterd hebt. Daar ga ik tenminste vanuit. Ik kan me namelijk voorstellen dat u niet zit te wachten om bijvoorbeeld mij te zien raaskallen op mijn eigen uitvaart. Ik kan me dat heel goed voorstellen. Over mijn verre reizen,mijn liefde voor wijn en slow food, mijn optredens, mijn bekendheid en mijn charisma. Over hoe ik alles uit het leven heb gehaald en alles heb gepakt wat ik kon. Hoe ik leefde bij de dag, en dat we het leven moeten vieren, proostend op het geluk. Er was natuurlijk ook tegenslag, maar hoe ik dat te lijf ging en te boven kwam wil ik u ook graag meegeven. Want hoe groot de tegenslag ook is, met de juiste mindset kom je er weer bovenop. En natuurlijk was ik ook niet zonder fouten en heb ik mensen moeten teleurstellen. Tegen hen wil ik zeggen: het heeft zo moeten zijn. Dingen gaan soms zoals ze gaan en ook ik had niet overal invloed op. En daarom, lieve aanwezigen, wil ik samen met u het glas heffen en wens ik dat u mijn levensmotto niet zult vergeten, shine bright like a diamond zoals ik tijdens mijn leven heb gedaan! Tot ziens aan de andere kant!
En dat u dan alle zeven onder de indruk bent van dit grootse afscheid. Van die boekhouder die in z’n vrije tijd ook nog verenigingswerk deed, en van Chinees eten hield. Met z’n tweedehands Renault en z’n vakanties naar Frankrijk. Ja, daar zitten we op te wachten, op hologrammen die niet gehinderd door hun eigen middelmatigheid een daverend afscheid komen geven.
Tijdens mijn leven zou ik nog een oproep willen doen aan mijn van de realiteit losgezongen medemens: ach laat ook maar, die lezen hier al jaren niet meer.
Zo”n toespraak met jouw bewegende, eerder opgenomen, beelden na je dood gokt een beetje op de instelling van jouw zeven nabestaanden: ” over de dode niets dan goeds”
Geef mij liever de kans je tijdens je leven tegen te spreken…
LikeLike
7 Mensen. Een vrouw, twee kinderen, een moeder, een schoonvader met aanhang. Een zuster met aanhang, een broer met aanhang. Een chef, een paar collega’s. Kom, kom, jij vult de aula moeiteloos.
LikeLike
Geen vrienden?
LikeLike
Het is meer dat de moed in mijn schoenen zakte toen ik hoorde dat deze mogelijk er was. Of ik het zaaltje vul is wel mijn laatste zorg. Godsamme, wat wordt gewone mensen toch aangepraat dat ze bijzonder moeten zijn. Ze zijn het massaal gaan geloven ook nog.
LikeLike
Op overlijdenskennisgevingen staat het anders ook al eeuwen. “Zo gewoon, zo bijzonder. Zo bijzonder gewoon.” Of zoiets. Zullen ze straks bij jou ook wel doen. Dus maak maar gauw, dat hologram. Laat zien hoe gewoon je bent gebleven.
LikeLike
het is een romantisch idee zo”n hologram, het gaat ervan uit dat er niets verandert, jouwtoverlijden bewijst het tegendeel en je vrouw wordt getroost door je beste vriend
LikeLike
En jouw hologram dan naast die van Elvis. Together at last!
Da’s pas een zalig uiteinde..
LikeGeliked door 1 persoon