Ik hou van autorijden. Het meest van puur autorijden. Het liefst in een auto met benzinemotor en handschakeling. Die heb ik dan niet, maar Linda wel. Het stelt niet veel voor, haar Renault Modus 1.2 is geen beest, maar dat hoeft ook niet. Ik reed er mee naar het bos, en gooi de hond achterin, in omgekeerde volgorde. Dan rij ik over een weg waar ik al 35 jaar rij, je mocht er vroeger tachtig, nu nog maar zestig, omdat ze eenmaal alles naar de kloten helpen in onze rubbertegelmaatschappij. Vroeger toen ik op de middelbare school zat werd ik vrijwel dagelijks ingehaald door een Autobianchi A112 Abarth. Ik hoorde hem al van ver aankomen, hoog in de toeren en hij haalde mij zeker met 100 in, als het geen 120 was. Mooi vond ik dat.
Als het op autorijden aankomt lijd ik aan hetgeen waar mannen wel vaker van beschuldigd worden, ik kan het beter dan gemiddeld. Ik begrijp dan ook niet waarom ik moet lijden onder die censuur van verkeersdrempels en snelheidsbeperkingen. Aan veel snelheidsbeperkingen hou ik me dan ook niet, tenzij ik ergens vreemd ben en de situatie niet ken. Tot zover de arrogante lul in mij.
Ik reed dus tachtig op deze weg en voor mij doemde de achterkant van een fietser op. Geen probleem, alleen in tegenovergestelde richtig kwamen twee fietsers aan. Ik had net lekker de gang erin, lekker doorgetrokken in de versnellingen, twee handen aan het stuur, ogen op de weg, en toen moest ik inschatten, duik ik achter deze fietser en rem ik af, of haal ik hem in en ga ik daarna naar rechts om de tegemoetkomende fietsers ruimte te geven? Ik schatte in dat het de laatste optie moest zijn, en zo geschiedde, ruim voor de tegemoetkomende fietsers ging ik weer naar rechts. Maar toch ontstak het oude wijf in woede en gebaarde wild dat ik zachter moest. Dat maak ik dus zelf wel uit. Dus ik deed net of ze zwaaide en zwaaide vriendelijk terug. Zo ben ik dan ook wel weer. Dat grapje haal ik vaker uit in de hoop dat de betreffende moraalridder (meestal grijsaards) nog pissiger wordt. Paarden, kinderen en politie. Dan rem ik af en ga er zachtjes -veel minder dan zestig- langs. De rest heeft geen invloed op mijn rijstijl. Tenzij Linda naast me zit, die bemoeit zich er ook graag mee. Nou ja. Niemand is perfect.
Mack 
Doet me denken aan de autoritten met mijn zus en haar man. Haar man kan het wel maar lokt kommentaar uit van mijn zus, volledig overbodig kommentaar want alles gaat heel erg veilig en bedachtzaam en snel. Op zekere dag in de drie weken door Cuba nam mijn zus het stuur over. Zij demonstreerde haar beeld van de verantwoordelijke chauffeur, verontschuldigde zich tegenover de politieagenten, nog voordat die excuses konden maken voor hun onhandige aktie. Remde fors af voor twee duiven, en bracht daarmee de verkeersveiligheid in gevaar, ondanks het feit dat we de enige auto waren op de zesbaansweg. Ik beloofde haar twee mojitoos (heerlijke cocktails met munt) als ze 1 duif zou kunnen raken.
LikeGeliked door 1 persoon
Benzineauto’s zijn the best.
En dan bij de stoplichten op de linker baan gaan staan om bij groen licht als eerste weg te spurten en dan weer naar de rechter baan omdat er maar een baan overblijft en de andere auto’s snijden. Je moet natuurlijk wel zo hard kunnen optrekken dat je niet hoeft te snijden.
Zelf ben ik geen formule 1 coureur. Bij 180 km/u krijg ik klamme handjes.
LikeGeliked door 1 persoon
Het is geen grap, ik had pas echt hetzelfde dilemma in de auto. Ik reed naar Gieten en reed achter een superslome auto. Die reed 50, maar je mag 60. Dus dat is irritant, dat snap je. Ik wou erlangs, maar zag, toen ik er linksachter reed, dat er een vrouw me tegemoet kwam in een scootmobiel en een hond aan een lijntje. Dus ik liet me weer afzakken en ging terug achter de slome auto. Steekt die invalide vrouw ineens met alle kracht die ze in zich had een heel dikke middelvinger naar me op. Maar met zo’n kracht dat ik dacht: als je die kracht nou gewoon gebruikt had om te lopen, hadden we dit dilemma ook niet gehad. Dan kon ze gewoon in de berm. Ik was er nog 3 dagen van slag van.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat laatste meen je toch niet? Ik heb pas een keer mijn middelvinger opgestoken en dat was omdat ik hem eerst kreeg. Laat ze verrekken. En dat zo’n auto 50 gaat rijden -door de ondergrens- dat moesten ze ook bekeuren.
LikeLike
Ja, dat laatste heb ik dan echt. Dan zit ik daar mee. Volledig onterecht, maar dat zegt mijn ratio. Mijn gevoel zegt wat anders. Dat die mevrouw nu nooit zal weten dat ik eigenlijk heel vredelievend ben, is wel haar eigen loss. Dat dan weer wel
LikeGeliked door 1 persoon
Het pleit voor je dat je niet maar gewoon je schouders ophaalt. Het is nooit leuk als je goede bedoelingen niet gezien worden.
LikeLike