Vanochtend was ik een kilo afgevallen. Onverwacht, maar ik was 97,5 kg. Ondanks dat het maar een kilo was voelde ik me lichter. Ik besloot er mijn voordeel mee te doen. Ik sloeg de lunch over en ik at ’s avonds niet teveel. Ik moest die avond badmintonnen. Ik volg sinds dit seizoen de competitietrainingen en leer nieuwe dingen. Ik wilde ze toepassen tijdens het vrijspelen.
Eerst voelde ik me wat slapjes en moe op de baan en dacht dat ik mijn opportunisme te ver had doorgevoerd, maar ineens begon mijn tactiek te werken. Ik kon dansen op de baan. Ik voelde geen vermoeidheid meer en ik stond niet vast. Ik voelde me onoverwinnelijk. En waar ik vorige week nog alles verloor, daar won ik nu elke wedstrijd. (oké, één game niet.)
Ik had ook op YouTube gekeken hoe de profs het deden, en pikte daar iets van mee. Ik ben ervan overtuigd dat het hielp. En nee, ik ben in een week niet beter geworden, het was gewoon de juiste instelling die ik hier koos. En dat werkt. Het was niet die ene kilo, het was mijn geest die mijn lichaam veel beter aanstuurde. Normaal heb ik er een ander voor nodig die me op het goede spoor zet, nu deed ik het zelf. Ik maakte geen probleem van mijn fouten omdat ik gezien had dat de profs ze ook maken en gewoon doorgaan. Ik begon laat te bloeien, maar zal ik gewoon nog prof worden? Ibrahimovic is 39, een jonkie nog, maar in Japan is er een voetballer van 53 die een basisplek heeft op het hoogste niveau. Misschien word ik nu wat overmoedig. Maar er zijn van die dagen dat je boven jezelf kunt uitstijgen. Vandaag was zo’n dag.
Mack 
Vanmorgen weer een kilo minder?
LikeLike
Ik denk dat 90 kilootjes voor jou al genoeg zijn. Kun je nog meer dansen tijdens het badmintonnen.
LikeLike