Negativiteit

Er is een zorgelijke ontwikkeling gaande. Het probleem is namelijk dat mijn soort ernstig gediscrimineerd wordt en er staat niets in de grondwet over mijn soort. Maar mijn soort is de mens van middelbare leeftijd die het niet meer weet. Ik lijk steeds minder te begrijpen en ik heb ook geen aanpassingsvermogen. Zo is er iemand in de buurt, ik denk te weten wie het is, hij woont niet eens bij mij in de straat, die grijpt elke gelegenheid aan om met een drilboor zijn huis te verbouwen. Op tweede kerstdag zag ik hem timmerend bezig in zijn veranda. Als je geen geld hebt voor een duur huis dat af is, koop het dan ook niet in bouwvalstaat zodat je lekker jarenlang de hele dag herrie kunt maken. Ik zit er aan te denken om ’s nachts een keer een baksteen door zijn ruit te keilen.

Verder, mijn buurman. Compleet gestoord, al zullen anderen wel vinden dat hij een geweldige vader is. Vanaf het moment dat hij uit zijn werk komt is hij luidruchtig aanwezig en praat keihard en onafgebroken met zijn kinderen tot het moment dat dat tot klerejong gevormde kind van hem gaat slapen. Dan kan hij ineens stil zijn. Ik zei tegen Linda, als je nog zoveel energie hebt als je uit je werk komt, dan doe je daar ook geen fuck.

En dan komt het maatschappelijke gezeik er nog overheen. Je kunt je televisie niet aanzetten, of er is er eentje aan het drammen tot in het oneindige. Derksen, Akwasi, iedereen heeft er een mening over, en ik ben het spuugzat. Feit is dat als je ergens over begint, en je houdt het vol, het op een gegeven moment waar is. Kwestie van de langste adem hebben.

En ook zeer zorgelijk, ik vertrouw de overheid niet meer. Ze blijven maar lullen over droogte terwijl ik gisteren tot aan mijn middel wegzakte in het moeras. Ik word er gewoon chagrijnig van. Ben ik vrolijk over de regenbuien van de laatste dagen, staat er in de krant dat het drinkwater wellicht op de bon moet. Volgens mij is het doel om mijn soort geestelijk kapot te maken. Zodat ik me zorgen ga maken en meer geneigd ben hun adviezen te volgen. Want een Nederlander die niet bezorgd is wordt mondig en maakt zelf wel uit wat hij doet.

Zo, alle negativiteit weer even van me afgeschreven, ik kan weer verder. Waar liggen de bakstenen?

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

11 gedachten over “Negativiteit”

  1. Ik heb ook buren die denken dat ze op een eiland leven, en die ook nog eens zelf doof zijn. Ik baal van het egoïsme. Dus ja gooi die baksteen maar door zijn ruit, maar haal die steen niet uit je eigen huis want dan is het een makkie de dader te vinden.

    Geliked door 1 persoon

    1. Deze mensen hebben in het begin verteld dat ze het huis kochten en dat ze van allen verbouwen omdat ze er toch nooit meer weggaan. Nou, dat zullen we nog wel eens zien.

      Like

Zegt u het maar

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: