Categorie: Mack windt zich ergens over op

Zit ik even in de auto, moet een of andere columnist, die ongetwijfeld over zichzelf denkt dat hij op de radio thuishoort, mij weer even over de zeik helpen. Hij had het namelijk over Henkie de Jong. Dat dat zo’n begenadigd voetballer is, die in 2018 kon kiezen tussen PSG, Manchester City, en Barcelona. Omdat Barcelona van kinds af aan zijn droomclub was, en bovendien omdat Messi daar speelde, koos Henkie voor Barcelona.

En toen ging het mis met Barcelona, Messi vertrok en wat kregen ze ervoor in de plaats? Luuk de Jong! Tot overmaat van ramp konden de fans nog denken dat hij de broer van Henkie was. De begenadigde voetballer Henkie moest dus maar snel maken dat hij een andere club vond.

Kijk, nu snap ik best dat Luuk geen Messi is. Er is ook niemand die dat denkt. Hij is zelfs geen sierlijke doelpuntenmachine, al was zijn omhaal tegen Willem II op de lat mooier dan die van Van Basten tegen FC Den Bosch, maar Luuk is geen Messi. Ook geen van Basten of Bergkamp, zelfs geen van Persie of van Hooydonk. Maar Luuk is Luuk, en harde werker, een aanspeelpunt, een balvaste spits, die ooit gedeeld topscorer werd in de eredivisie, en ook nog alleen maar doordat Tadic van de VAR zoveel penalty’s mocht nemen.

Deze Luuk wordt door deze columnist op de radio even te kakken gezet, want dat scoort lekker, en als je en passant Henkie de Jong nog even het hoofdonderwerp van je column maakt, dan zit je veilig. Maar Henkie is een overschatte voetballer. Dat zag ik vanaf moment één. Goed, hij leukt zijn statistieken op door in wedstrijden tegen mindere tegenstanders veel balletjes risicoloos terug en breed te geven, waardoor hij bovenaan staat in de lijst van succesvolle passingen.

Maar waar is hij nu, nu Messi er niet is? Nu ligt het waarschijnlijk aan zijn medespelers die niet goed genoeg zijn. Tuurlijk, fans van Henkie. Tijd voor een andere club? Welnee, een subtopper als Barcelona is prima voor hem. En misschien kan de plaatselijke sportkrant nog een columnist gebruiken.

Een ezel stoot zich in het gemeen, niet twee keer aan dezelfde steen. Aangezien ik geen ezel ben, dreig ik dat wel te doen. Vorig jaar zijn we geld kwijt geraakt door een korte vakantie die niet door kon gaan, en D-reizen failliet ging in de tijd dat wij op ons geld terug zaten te wachten. Er is een garantiefonds, maar dat geldt niet voor de familie Mack te V., zoals geen enkel voordeel voor ons geldt, maar uitsluitend voor anderen die we niet kennen. Dit jaar stond ons een mooie zomer te wachten volgens een zekere H. de Jonge. En inderdaad, het aantal besmettingen daalde als een torenvalk in duikvlucht wat alles te maken had met de vaccinatiegraad. Vorig jaar om deze tijd gebeurde exact hetzelfde, ik vraag me af waar het toen mee te maken had, aangezien er toen nog niemand gevaccineerd was. Maar oké, als het ons goed uitkomt dan hebben wij vertrouwen in de regering.

Dus met de dalende besmettingen en het steeds verder toenemend aantal gevaccineerden boekten wij Frankrijk. Iedereen die ik ken die dat ook deed hoefde niet aan te betalen, of heel weinig, wij moesten het volledige bedrag in twee termijnen in juni betalen. “Dat doen we dus niet, ” was mijn reactie, en de tegenreactie was: “dan vervalt uw reservering en bent u de eerste aanbetaling kwijt.” Goed, dan maar wel. Als Frankrijk op oranje zou gaan, zouden wij ons geld terugkrijgen.

Maar nu dreigt Nederland weer op oranje te gaan. (mooie escape voor het reisbureau) Want wij houden ons weer eens niet aan de maatregelen volgens de Jonge. Deze volksverlakker legt altijd de schuld bij ons, nooit bij zichzelf. Hij is die idioot die het een goed idee vond om superspreadevents weer toe te staan. Wat kan er misgaan met 1200 mensen in een benauwd zaaltje? Niks toch? Dan krijgen we zo meteen weer maatregelen die niet helpen en waar wij weer de schuld van krijgen in plaats van dat de man eens inziet dat de besmettingen plaats vinden in benauwde zaaltjes met veel mensen en niet buiten. (BLM demonstratie, geen besmettingen, mensen in overvolle parken, geen besmettingen, voetbalwedstrijden met publiek, geen besmettingen)

Ik zit me werkelijk af te vragen waarom we nu ingeënt zijn. Het was omdat we met z’n allen van het virus af moesten. Nu is dat alweer afgezwakt tot: we worden er minder ziek van. Straks is het: “Het hielp toch niet zo goed als we gedacht hadden. Eigenlijk hebben we geen idee waar we mee bezig zijn. “

Wat ik van mijn hele leven nooit begrepen heb, zijn ontgroeningsrituelen. Ik heb ze gelukkig ook nooit meegemaakt, ik zat niet in dienst, en ik heb niet aan een universiteit gestudeerd. Nu ik ouder ben snap ik dat je als je een ontgroening uitvoert, je iemand klaar maakt voor de echte wereld. Tenminste, dat is hoe jij het rechtvaardigt. Want je bent natuurlijk gewoon een klootzak. Je bent simpelweg een verachtelijk mens, want je kent geen medelijden en doet dit omdat het je aanzien geeft van andere verachtelijken, wat dat betreft een prima voorbereiding op een topfunctie bij een bedrijf dat megawinsten maakt.

Ik las in de krant over een ontgroening waarbij iemand om het leven was gekomen. Afgezien van dat ik denk, “stel je dan ook niet zo afhankelijk op, laat je niet in met dat waardeloze volk,” denk ik ook dat het afschuwelijk is wat daar gebeurt. Het is sadistisch en je zou het waarschijnlijk goed gedaan hebben als bewaker in een concentratiekamp. Want eerst dwing je iemand tot het drinken van anderhalve liter sterke drank, daarna sluit je ze op en sluit de watervoorziening af zodat ze hun kater niet weg kunnen krijgen. Misselijkmakende praktijken. En toen ging er eentje dood. En nu moet je hopelijk de gevangenis in. Jij met je veelbelovende rechtenstudie plus strafblad. Je verdient natuurlijk niet beter.

Ik las dat op Nederlandse bankrekeningen ongeveer 400 miljard staat. Dat is grofweg 23.000 euro per Nederlander. Dat betekent dat wij als gezin met vier man ongeveer 90.000 op de bank hebben staan. Ik kan u uit de droom helpen. En mezelf. Op mijn vijftigste moet ik nog steeds op zoek naar een tweedehands auto. Ik werk al dertig jaar. Ik begon met een startsalaris van f 1450,- per maand, en was daar zeer tevreden mee. Dat zou nu omgerekend in euro’s € 9211 per jaar zijn. Voor veertig uur werk en nog dik twee uur reistijd. Al snel kocht ik een Fiat Panda, ik geloof voor 7500 gulden, en verkortte daar in elk geval mijn reistijd mee. Na drie maanden ging ik omhoog naar f 1750,-. Ofwel, € 11.117 per jaar.

Laten we zeggen dat ik grofweg in 30 jaar een dikke miljoen euro heb verdiend. Het is verdorie te triest voor woorden. En voetballers maar naar het buitenland vluchten omdat ze hier slechts 1,5 miljoen per jaar kunnen verdienen. Van die dikke miljoen heb ik ongeveer 4,5 ton aan de belasting af moeten staan. En wat heb ik daar de afgelopen dertig jaar voor teruggevraagd? Ik weet wel dat ze er een keer een carpoolstrook van hebben gebouwd die na twee dagen dicht moest omdat die juridisch niet was toegestaan. En ze hebben er heel veel politie-inzet van betaald om relschoppers bij voetbalwedstrijden in toom te houden. Ze hebben de Fiod ermee bekostigd om belastingontduikers op te sporen. Een AIVD opgezet om terroristen te slim af te zijn. Ik vroeg alleen wat onderwijs, een paar wegen en wat ziektekosten.

Het is gewoon zielig hoe je erbij zit op je vijftigste als je de boel niet oplicht. Ik had verdorie een BMW 5 serie moeten hebben en een hobby auto ernaast. En als het me even teveel werd dan nam ik het vliegtuig naar een warm land. Of even nazomeren na de zomervakantie. En aangezien ik die 90.000 euro al niet op de bank heb, betekent dat alleen al dat u al weer meer moet hebben om toch aan die 400 miljard te komen. Ik moet eens wat kosten gaan maken voor de overheid om waar voor mijn belastinggeld te krijgen. Nondejuu.

Je dient je natuurlijk gedeisd te houden, maar ik merk dat ik wel erg cynisch word de laatste tijd. Met als triest dieptepunt de avondklok. Nu hebben wij een hond, dus die sleur je gewoon mee, maar ik zag op televisie ook al een jonge vrouw die antwoordde op de vraag wat ze nog buiten deed zo laat, dat ze haar puppy kwijt was en dat ze die aan het zoeken was. Midden in de stad. Je zag de spot in haar ogen.

Ik word cynisch omdat ik slecht tegen de negatieve berichtgeving meer kan. Het R-getal is dan wel onder de 1, maar nu is er een extra R-getal,waarvan gedacht wordt dat dat zich wel boven de 1 bevindt. Ze weten het niet zeker, maar je kunt niet zeker weten dus ik geloof, ik geloof, ik geloof.

Ik word cynisch van aanvoerders van de schaapskudde. Kijk, als jij keurig de regels opvolgt, dan lijkt me dat prima. Maar die mensen die de hele dag overal vooraan staan en tegen iedereen die het wil horen maar ook tegen hen die het niet willen horen, zeggen dat het eenmaal nodig is, en dat je daarom mee moet doen. Weet je wat nodig is? Dat iedereen een chip krijgt geïmplanteerd zodat de overheid weet waar je bent en ook nog wat je denkt. Ik heb toch niets te verbèèèhrgen, roepen ze in dat geval.

En waar ik het meest cynisch van word is het feest van de democratie dat er aan zit te komen. Want feesten zijn verboden, maar nu denken de politici daar toch wat anders over. En het allerallercynischt, u begrijpt mij, werd ik van Wopke Hoekstra, die het nodig vond om nu vast de aanval op zijn bondgenoot Rutte te openen. Een landverrader, noem ik zo iemand. Hij verweet Rutte “gebrek aan visie.” Dan ga ik over mijn nek. Wat een verschrikkelijk afgezaagd argument. Dat gebruikt ook elk bedrijf als er een nieuwe directeur moet komen. Gebrek aan visie gebruik je als je een gebrek aan argumenten hebt.

Wat mij betreft is er nu een grens overschreden. Ik ben nu van een schaap een wappie geworden. Ik ben nu echt pissig over dat kritiekloos accepteren door Nederlanders van iets dat wordt geadviseerd door deskundigen. “Oh, een wetenschapper zegt het, dan volg ik dat blindelings.” Nou, er is niet zoiets als een professor dokter avondklok. Op journaal zie ik alleen maar domme ganzen zeggen: “tja, vervelend, maar het is nodig!” Nodig voor wat? En hoe weet jij dat? Om te zorgen dat jongeren nu voor het begin van de avondklok elkaar gaan opzoeken, en door te gaan met feesten tot half vijf ’s ochtends?

Om te zorgen dat het R-getal onder de min 1 komt? Om de Britse variant waarvan niemand weet wat het is te weren? Wat de hel is er aan de hand met de mensheid? Alsof er verdomme een killer virus rondwaart. Ik heb tinnitus, zit nog niet in de acceptatiefase, als ik dit kon ruilen voor een flinke corona deed ik het gelijk. En dan nog eens wat, ik ga me helemaal niet aan die onzin avondklok houden. Ik ben één keer per week ’s avonds op visite bij mijn moeder. Dat doe ik niet voor m’n eigen lol, dat doe ik voor haar. Omdat ze sowieso al eenzaam is, ziek is, niet buiten durft te komen door dat stomme virus en verder niemand meer spreekt. Dus nu mag ze helemaal wegkwijnen. Omdat de politiek als de dood is dat die avondklok werkelijk effect heeft en ze dus die boot niet durven te missen. Alsof het oorlog is inderdaad. Die vergelijking schijn je niet te mogen maken als voorbeeldige burger. Tja, ik heb toch geen zin om een voorbeeldig burger te zijn.

Nu kunnen we straks allemaal een mondkapje op. U weet, een mondkapje beschermt uw omgeving tegen uw spetters. Tegelijkertijd is een mondkapje een plek waarachter het virus welig tiert of tierig weelt, dat ben ik even kwijt, dus wat je nu gaat krijgen is dat mensen (waaronder ik) één mondkapje bij zich hebben en dat gebruiken omdat het moet. Niet omdat ze het willen of het er mee eens zijn. Alsof het iets helpt. In Spanje hebben ze verplichte mondkapjes, nergens zoveel besmettingen als daar.

Welnee, wat ik wil is duidelijkheid. Zoek nu verdomme eens uit of die mondkapjes per saldo werken. Dus ja, ze houden druppels tegen, en ja, het virus kan er gewoon doorheen, en ja, het virus verzamelt zich in je mondkapje dus waar je dat daarna neerlegt is een bron van besmetting, maar per saldo, is het nu beter of niet? Is dat nu zo moeilijk? Kennelijk. Is het dan gek dat je als burger wat opstandiger wordt? Ik heb trouwens een hekel aan brave burgers. Nee, dat zeg ik niet goed. Ik heb helemaal geen hekel aan brave burgers, ik heb een hekel aan burgers die iedereen die het horen wil vertellen dat ze zich keurig aan de wet houden met als doel veel lof te oogsten. Alsof de wet of de opsporingsmethoden altijd kloppen. Duitsers schreven ons ook een tijdje de wetten voor, toen liepen die gasten ook voorop om aan iedereen te laten zien hoe braaf ze waren. “Daar, achter de boekenkast, “riepen ze dan.

Afgelopen zomer, hoewel de zomer nog steeds gaande is, kenden we weer periodes van grote droogte. Als ik het me goed herinner was het eerste kwartaal nat, daarna waren er twee maanden van droogte die de kranten alweer de uitspraak deed ontlokken dat het de droogste april/mei ooit was totdat het in juni begon te regenen. Het begon zoveel te regenen dat ik op een gegeven moment op het nieuws hoorde dat het grondwaterpeil zich bijna hersteld had. Het viel me nog op, want het is niks voor het nieuws om iets geruststellends te brengen. In juli kwam wederom een periode van droogte. Het was zo erg dat de waterleidingbedrijven waarschuwden om zuinig te zijn met water, niet meer te sproeien en geen zwembadjes meer te vullen. Het viel me nog op, want het stelde me gerust dat het nieuws weer alarmerend was, zoals altijd. Anders luistert er straks niemand meer naar het nieuws.

Tegelijkertijd waste ik wel een keer mijn auto. En we sproeiden de bloemen die anders dood zouden gaan. En we vulden een zwembadje. Ja, potverdorie, het was 37 graden, dan heb je toch water nodig? Tijdens het tandenpoetsen zette ik tegen mijn gewoonte de kraan uit. Die laat ik altijd lopen, dat was ik zo gewend en het geeft mij ook een frisser gevoel dat je steeds de borstel even kunt afspoelen. Maar ik voelde mij ook wel een beetje schuldig. Maar, zo vond ik ook, die waterleidingbedrijven doen ook iets niet goed. Er zit genoeg water in het IJsselmeer, er stroomt nog zat door de rivieren, dus ergens doen jullie zelf iets niet goed. Mij een beetje een schuldgevoel aanpraten.

Eergisteren was ik op een verjaardag. Een nieuwbouwbuurt met grote tuinen. Het huis van de buren stond te koop voor meer dan zes ton. Dit even voor de beeldvorming. Waar ik was stond geen zwembadje, maar een zwembad. Ik heb het niet nagemeten, maar ik schatte anderhalve meter hoog, vijf meter lang en 2 meter breed. Als je denkt dat dat groot is, toen ik over de schutting bij de buren keek stond er daar eentje van 1,80 meter diep, tien meter lang en vier meter breed. Het moet een week gekost hebben om dat ding te vullen. Ik had de hele zomer elke dag mijn gras kunnen sproeien, mijn auto kunnen wassen, en de kraan laten lopen tijdens het tandenpoetsen en dan nog had ik niet zoveel water verbruikt als daar. En dat waren dus pas twee tuinen uit één dure nieuwbouwwijk. Ik kon me ineens voorstellen dat het waterleidingbedrijf een probleem kreeg. Ik had tenslotte pas twee huizen in die wijk gezien, hoeveel zwembaden staan er in totaal wel niet, en hoeveel van die wijken heb je niet in Nederland?

Ik neem me voor om voortaan de kraan maar niet meer te laten lopen tijdens het tandenpoetsen. Het zou toch lullig zijn als zo’n buurman z’n zwembad niet kan vullen tijdens perioden van droogte.

Daarnet zapte ik doelloos, wat op zich al een slecht teken is, en bleef ik net te lang hangen bij een concert van de Toppers met een gastoptreden van de Snollebollekes. Als ik zou zeggen dat het verbazing is wat ik voel, zou dat gelogen zijn. Ik ben er niet meer verbaasd over. Als ik zou zeggen dat het ergernis zou zijn, zou dat niet waar zijn. Ik ben niet meer geërgerd. Het is erger dan dat. Ik voel de complete grond onder me vandaan zakken. Zoveel onbenul bij elkaar heb ik niet eerder gezien. En het ergste was, mijn eniggeboren zoon, Hans, hoorde het, zette de pc uit en kwam naast mij zitten. Hij lalde de teksten letterlijk mee. De hele Arena ging uit zijn dak. Johan Cruijff veroorzaakt een wervelstorm in z’n urn als hij zou weten dat het naar hem vernoemde stadion gebruikt werd voor deze bagger. Ofschoon dat niet waar is, Cruijff is wijs en vindt er niks van.

Ik kan er gewoon niet tegen. Ik heb nooit tegen Nederlandstalige feesten gekund, omdat ik namelijk versta wat er gezegd wordt. Ik heb me nooit verbonden gevoeld met het zich laten gaan, in welk opzicht dan ook. Mij krijgen ze niet eens onder narcose. Maar zeker kan ik niet overleven in een stadion vol van hoempapa, derderangs zangers die de sfeer erin proberen te zwaaien en door de ondergrens zakkende dronkaards. Zelfs carnaval is beter. En voordat u nu denkt dat ik me verheven voel, ja, vér! En misschien wil dat juist wel alles zeggen, dat ik, Mack, ver achter op zijn oorspronkelijke levensplan, en misschien nooit meer zijn doelen bereikend, aan het eind van zijn leven terugkijkend en denkend: mwah, kortom, een mislukkeling, zich al te goed voelt voor deze lallende. (ellende van gelal, klemtoon op de en.)

Want ik ben al mijn hele leven op zoek naar wijze mannen of vrouwen, gewoon omdat je niks van het leven begrijpt en wilt weten of zij soms informatie hebben die je inzicht verschaft. Sporadisch vind je er een keer een, na lang zoeken, of eigenlijk, omdat je er bij toeval tegenaan liep en je God op je blote knieën dankt dat je je aan hun wijsheid mocht laven. Misschien tien in heel mijn halve leven heb ik er ontmoet maar als het aankomt op zo debiel mogelijk doen/zijn, bam jonguh, zet de tv maar aan en je vindt er 80.000 in één keer. Moeiteloos.

Ach, gun die mensen nu hun feestje! Nee! Bom erop. Ik zei het nog tegen Hans, als zo’n Topper nu aankondigt dat het stadion straks plat wordt gebombardeerd dan zingen ze nog: lalalalalaaa laaaaaaaaaa en staan ze met hun bier in hun hand trots naar de camera te acteren dat ze het leuk hebben. Hij moet lachen om mijn ellende.

Goed, verder ben ik een heel redelijk mens, en ben ik gaarne bereid naar uw tegenargumenten te luisteren.

Er is een zorgelijke ontwikkeling gaande. Het probleem is namelijk dat mijn soort ernstig gediscrimineerd wordt en er staat niets in de grondwet over mijn soort. Maar mijn soort is de mens van middelbare leeftijd die het niet meer weet. Ik lijk steeds minder te begrijpen en ik heb ook geen aanpassingsvermogen. Zo is er iemand in de buurt, ik denk te weten wie het is, hij woont niet eens bij mij in de straat, die grijpt elke gelegenheid aan om met een drilboor zijn huis te verbouwen. Op tweede kerstdag zag ik hem timmerend bezig in zijn veranda. Als je geen geld hebt voor een duur huis dat af is, koop het dan ook niet in bouwvalstaat zodat je lekker jarenlang de hele dag herrie kunt maken. Ik zit er aan te denken om ’s nachts een keer een baksteen door zijn ruit te keilen.

Verder, mijn buurman. Compleet gestoord, al zullen anderen wel vinden dat hij een geweldige vader is. Vanaf het moment dat hij uit zijn werk komt is hij luidruchtig aanwezig en praat keihard en onafgebroken met zijn kinderen tot het moment dat dat tot klerejong gevormde kind van hem gaat slapen. Dan kan hij ineens stil zijn. Ik zei tegen Linda, als je nog zoveel energie hebt als je uit je werk komt, dan doe je daar ook geen fuck.

En dan komt het maatschappelijke gezeik er nog overheen. Je kunt je televisie niet aanzetten, of er is er eentje aan het drammen tot in het oneindige. Derksen, Akwasi, iedereen heeft er een mening over, en ik ben het spuugzat. Feit is dat als je ergens over begint, en je houdt het vol, het op een gegeven moment waar is. Kwestie van de langste adem hebben.

En ook zeer zorgelijk, ik vertrouw de overheid niet meer. Ze blijven maar lullen over droogte terwijl ik gisteren tot aan mijn middel wegzakte in het moeras. Ik word er gewoon chagrijnig van. Ben ik vrolijk over de regenbuien van de laatste dagen, staat er in de krant dat het drinkwater wellicht op de bon moet. Volgens mij is het doel om mijn soort geestelijk kapot te maken. Zodat ik me zorgen ga maken en meer geneigd ben hun adviezen te volgen. Want een Nederlander die niet bezorgd is wordt mondig en maakt zelf wel uit wat hij doet.

Zo, alle negativiteit weer even van me afgeschreven, ik kan weer verder. Waar liggen de bakstenen?