In de houdgreep

Hans vroeg mij een paar jaar terug eens of vakantie vroeger eigenlijk wel leuk was, omdat we geen schermpjes of telefoons hadden. Ik moest daar wel om lachen. Tegenwoordig begin ik mij af te vragen of het leven van nu nog wel leuk is. Het lijkt wel of de media de mensheid volledig in hun macht hebben. Mensen van nu moeten behalve met eten, ook gevoed worden met nieuws. Het maakt niet uit wat voor nieuws, als het maar gedeeld kan worden, liefst op social media, met anderen. Ze denken zelfs dat ze er emoties bij hebben, maar die emoties duren slechts zo lang als de pauze tot het volgende nieuwsbericht. De Brexit bijvoorbeeld. Dat was toch niet zo heel lang geleden een hot item. Je gaf de wereld jouw mening op Twitter, je oogstte je lof en je ging weer verder naar het volgende. Negatieve rente over spaartegoeden? Graaiers! Stikstofuitstoot? Ik steun de boeren! Taghi gepakt? Hang hem op! Storm? Code rood! Je hoort er allemaal niks meer over want nu is er Corona. Morgen zegt Baudet weer iets en lopen we daar weer massaal verontwaardigd over te zijn. Marco Borsato gaat vreemd. Haalt Depay het EK? Als er maar iets gebeurt waar over we een mening kunnen spuien.

Iets gaat er mis. Vroeger, toen spellen nog belangrijk was, gebeurden er wel dingen in de wereld, maar het was belangrijker hoe het met Gieljan Beijen was die week. Daar teerde je dan weer een weekje op. Verder deed je je huiswerk en zat je thuis. Je hoefde niet zo na te denken over je tweede vakantie of over je loopbaanplanning. Je deed je werk, je deed het goed, en de Amerikanen waren nog niet zulke onruststokers. Je kende trouwens niemand die wel eens in Amerika was geweest.

Hoe dan ook, het voordeel van deze tijd is wel dat problemen komen en gaan met de snelheid van een krokodil die uit het water op een prooi af schiet. Want ineens is er geen stikstofcrisis meer. Geen Brexit. Alweer opgelost door het Coronavirus. En dat lost zich ook al weer op. Ik bedoel, men maakt zich al grote zorgen over de economische gevolgen van het virus. Nou, zolang daar meer voor gevreesd wordt dan voor het virus zelf, zal het zo’n vaart wel niet lopen.

Nieuws en sociale media. Brood en spelen. Geef ze dat en ze bewegen op commando. Een select genootschap van afgezanten van de regering heeft zelfs als grap de Snollebollekes opgericht. Een weddenschap. Wedden dat ik hele volksstammen van links naar rechts kan laten bewegen zonder dat ze iets door hebben? Nah, dat lukt je nooit! Jawel, wedden? Naar Links, Naar Rechts!

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

2 gedachten over “In de houdgreep”

Zegt u het maar

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: