Van die dagen

Eigenlijk had ik de hele dag al de pest in. Het begon ermee dat er geen krant was. De zoveelste keer. Toen regen tijdens het uitlaten van de hond. Alweer regen. Weten ze boven soms niet dat er een sproeiverbod geldt? En dan mijn werk. Veel achterstallige dingen inhalen, en van die collega’s die je vragen stellen en je alleen maar opjagen of je het al klaar hebt. Dat irriteert soms. Om vijf uur precies stopte ik ermee en ging ik aan mijn vrijwilligerswerk voor de voetbalclub. Ook al een zooitje. Altijd dezelfden die niet betalen, en als je ze mailt antwoorden ze simpelweg niet, als je ze belt verstaan ze geen Nederlands, en het bestuur reageert ook nergens op. Zoek het maar uit. Stap voor stap kom ik verder, maar vanavond zag ik tot mijn ontsteltenis dat de penningmeester zich ermee had bemoeid en de hele administratie was naar z’n grootje. Ik stuurde hem een onvriendelijk mailtje, en sleepte mij naar badminton.

Ook daar liep het niet, geen fijne medespelers, van die gasten die lachen om een goed geplaatste shuttle, donder op, er valt niks te lachen, doorspelen! Voortijdig stopte ik ermee, en scheurde naar huis. Die dertig kilometer borden irriteren me dan ook mateloos, net als die gasten die hun hond uitlaten in een reflecterend hesje. Kortom, deze dag had ik beter kunnen overslaan. Vooral die actie van die penningmeester maakte me pissig. Ik kan mijn tijd wel beter besteden tegenwoordig. En ik kan me er niet overheen zetten, dat irriteerde me nog het meest. Want wat ging er nu helemaal mis?

Als het chagrijn toeslaat moet het kennelijk even uitrazen in mij. Handig als je wat positiever bent ingesteld, maar ik moet het kwijt door mijn chagrijn te koelen. Of door het van me af te schrijven.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack