Net als velen ken ik ook het verschijnsel midlife crisis. Alleen bij mij openbaart het zich niet door middel van een motor of een snelle auto, maar door het zuinig zijn op mijn lichaam. Ik ben vijftig, en ook ik heb dat niet schadevrij doorstaan, maar ik sport nog en ik loop einden met de hond. En dus trap ik wel eens in een valkuil. Dat gebeurde een jaar of vijf geleden toen ik in een opschepperige bui beweerde dat ik de 100 meter nog wel in vijftien seconden kon lopen. Op de Havo liep ik de afstand immers in 12,9 seconden, maar daar is geen bewijs van, en misschien is mijn herinnering fout. Maar ik werd niet geloofd. En dus ging ik destijds een beetje trainen als ik de hond uitliet. Ik ging als de gesmeerde bliksem vond ik zelf, alleen binnen de kortste keren had ik hielspoor en was ik een maand of negen bezig om daarvan te herstellen.
Inmiddels sport ik weer, en deze week was er weer een dergelijke discussie en benoemde ik weer mijn Havo tijd. Dan zie je ze al kijken, die lult uit zijn nek. En dus zei ik ook dat ik het nog wel in 15 seconden zou kunnen. Dat zette helemaal kwaad bloed merkte ik, want opscheppen, daar houden mensen eenmaal niet van. Er werd al een stuk afgemeten van 100 meter, en mijn opschepperij werd achter mijn rug doorverteld aan andere collega’s. Men kan het eenmaal niet goed hebben als iemand van vijftig nog dergelijke dingen beweert, zelf zijn ze inmiddels behoorlijk uitgezakt. Maar goed, ik ga natuurlijk niet op een industrieterrein lopen en mezelf voor lul zetten, dat leek me wel rechtvaardig.
Maar ik voelde me toch niet op mijn gemak, dus vanochtend in het bos heb ik even een poging gewaagd. Met gewone kleren, jas, leesbril op, telefoon in mijn linkerhand en in de rechter de lange looplijn haalde ik twee keer 23/u en een keer 24/u, door Waze gemeten. Ik acht mijzelf dus niet kansloos met een hardloopoutfit en een weekje trainen. Maar ik riskeer blessures door mijn grote mond. En stel dat ik het nu wel bewijs, dan zet ik alleen maar meer kwaad bloed bij dat stelletje uitgezakten. Maar beter voortaan alleen claimen wat is gemeten.
Ik zie je al, de hond achter je meeslepend.
LikeLike
Ik denk, eerst vrolijk en opgewekt de hond en 5meter erachter Mack. Hijgend en zwoegend.
zo zie ik het voor me.
LikeLike
De hond liep los. Maar die loopt de honderd meter binnen de tien seconden.
LikeLike
Stenen, valkuilen… what’s next.
LikeLike
Ik kreeg dat besef op m’n 32e. Tijdens een trainingspartijtje werd ik aan beide kanten voorbij gesprint. Terwijl ik vroeger toch echt Quicksilver S was. ☹️
Oja, en toen vernam ik voor het eerst dat mijn manboobs op en neer schudden. 😢
LikeGeliked door 1 persoon
Oh ja, als je de trap op sprint. Hee, draag ik een vetschort?
LikeLike