Omdat ik al een tijdje blog, leek het mij wel aardig om eens te kijken wat ik tien jaar terug schreef. Ik was een tijdje terug op het idee gebracht, voor het geval ik niets meer wist te bloggen. Waarvan akte. Omdat ik destijds nog veel vaker schreef, kon ik precies terug naar 19-2-2009. Het logje ging over de crisis van destijds, niet heel erg opzienbarend. Maar wat ik wel opvallend vond, is dat ik op dat moment verwees naar 10 jaar later, vandaag dus. Dat er een dictator op zou staan, die het helemaal anders zou gaan doen. Dat ging over mij, ik dien nu op te staan, maar het is toch wel vrij bijzonder dat ik juist vandaag besluit om tien jaar terug te gaan, terwijl ik vandaag tien jaar terug besloot om tien jaar verder te gaan.
Dat is niet alleen erg toevallig, er moet ook sprake zijn geweest een parallel universum waar ik door middel van een wormgat even een kijkje had genomen. Dat werkt als volgt: de tijd verloopt in cirkels, en na het voltooien van een volledige cyclus komen de twee universa in de vierde dimensie daar even bij elkaar. Dat moment registreren we niet bewust, maar wel in ons onderbewustzijn, zoals blijkt uit mijn logje van tien jaar terug, wat toen eigenlijk de werkelijkheid van nu was. Eigenlijk heeft het dus helemaal niets met toeval te maken, maar alles met logica. Niet dat het logisch was wat ik zojuist schreef, integendeel, ik verzon het ter plekke, dus moet het wel verrekte toevallig zijn. Maar toeval, dat bestaat niet vinden de meeste mensen, en ik hoor daarbij. Dat is gewoon niet te accepteren, toeval. Als je toeval accepteert dan sluit je uit dat er iets bestaat als voorbestemd. En ja dat kan, maar zo uitgedoofd is mijn innerlijke vuur nu ook weer niet.
Dus als ik het nu goed begrijp, ben je niet uitgeblust omdat je geen dictator bent geworden (klopt dat?) en dat was voorbestemd en daarom kan dit geen toeval zijn? Voorbestemd klinkt wel een beetje absoluut. Toeval komt toch ook in de sterrenkunde voor (las ik ergens)?
Ik ben niet uitgeblust omdat ik niet in toeval geloof. Doe je dat wel, dan doe je alles wat voorbestemd is, af als toeval. Vlam uit. Doe je dat niet, dan hecht je aan alles wat toeval is, het predikaat voorbestemd. Sms vlam aan naar 2222
Uhm … En wat nu als er een nog onontdekte dimensie is waarin toeval bestaat? Zou dat kunnen?
Zolang die niet ontdekt wat, kan dat inderdaad.
Deze keer heb jij mij aan het denken gezet. Ik zit nog steeds te broeden op voorbestemd versus toeval. Kennelijk heb ik er grote moeite mee als toeval niet zou bestaan en dat alles zou zijn voorbestemd. Hm.
Het is hetzelfde als met de lotto meespelen en weten dat je nooit gaat winnen versus niet meespelen omdat je weet dat je nooit gaat winnen. Je moet wat te dromen hebben, en zo is het met toeval ook. Als je niet kunt fantaseren over een gebeurtenis die toevallig leek, tja…dan kun je theezakjes gaan verzamelen. Ik bedoel gewoon te zeggen, daar wordt het leven zo zinloos van als er geen hoger doel is.
Oh, gelukkig. Nu kan ik weer slapen.
Dat klinkt een beetje lullig. Zo van, wat een onzin. Het is wel belangrijk hoor!
Integendeel! (Heb jij nu wakker gelegen?)
Arggh voordat het nu helemaal misgaat: ‘integendeel’ slaat op de eerste twee zinnetjes.
Ach, ach, en dat op de vroege ochtend. Ik heb nog geen koffie gehad.
Nee, goed geslapen. Dank je.
10 jaar terug. Ik begon je te volgen in 2005. De jaren van de kleine kinderen en ongemak, hartkwalen van Linda. De rug die telkens opspeelde.
Alweer 10 jaar verder. Ouder en wat cynischer. Tenminste ik wel.
2005 al? Wauw. Mijn rug begon toen ja. Toen ik 35 was voor de eerste keer. Die eerste keer was ook het ergst. Anderhalve week niet kunnen lopen. Daarna kwam het elk half jaar terug, maar nooit meer zo erg als toen. Daarna nog twee keer een hernia. Maar het lijkt minder te worden. Hopelijk heb ik het ergste gehad. Momenteel gaat het al maanden goed. Mijn record is bijna een jaar dat het goed ging.
Vandaag staat er een vervolg op de column over het pensioen in de krant. Ze heeft zoveel reacties gekregen, dat ze er toch maar een vervolg aan heeft gegeven. Even lezen voor dat de krant naar je moeder gaat.
Heb het gelezen. Ik las haar vorige week voor het eerst, maar ik kreeg de indruk dat ze het het beste voor had met de zwakkeren, al leek haar oplossing wat controversieel.
We wachten nog steeds op de verlosser….