De vroege of de late?

Soms moet je even afstand nemen van de dagelijkse beslommeringen. Ik had de pest in door gebeurtenissen vandaag en ik moest eens even niet op internet. Ik keek een documentaire over Elvis. Een van de velen die over hem gemaakt is. Ditmaal ingesproken door Priscilla, Bruce Springsteen, Tom Petty, Ronnie Tutt e.a. Toen ik jong was en voor het eerst in aanraking kwam met zijn muziek, maakte het niet veel uit. Elvis was Elvis en ik hoorde niet het verschil tussen een slap filmliedje en een kunstwerk als Suspicious Minds. Dat kwam later. Veel later. Niet helemaal waar natuurlijk, maar ik ben ook altijd zijn flutliedjes blijven waarderen.

Er is de jonge Elvis, uit de tweede helft van de jaren ’50, en er is de latere Elvis, uit de eerste helft van de jaren ’70, en ik heb me lang afgevraagd welke nu de beste was. Om die vraag te kunnen beantwoorden moet je lang geluisterd hebben naar zijn muziek. Die jonge Elvis was de onbevangen, de vernieuwende Elvis die de muziek veranderde. De latere Elvis was de zanger die wraak nam op die ellendige periode die achter hem lag, die pijn en eenzaamheid kende en die je deelgenoot maakte van zijn persoonlijke pijn door middel van zijn muziek. In alles een briljant artiest. Hij probeerde mee te bewegen met de muziek, te moderniseren en dat zou zeker gelukt zijn als hij uit de klauwen van zijn manager was ontsnapt en niet vroegtijdig was overleden.

Of Don’t be cruel nu beter is of My Boy? Don’t be cruel is beter, My Boy is mooier. Of andersom. De ene keer die, de andere keer die. Je voelt de pijn, in My Boy. Je voelt de levenslust in Don’t be Cruel. Zo denken we dat het is. Dat kan een waar artiest.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry. Toon alle berichten van Mack