Ik moet zeggen dat wij Nederlanders niet snel de hoop opgeven. Of eigenlijk moet ik het anders formuleren, wij geven de hoop ontzettend snel op, maar pakken die hoop bij het minste of geringste ook weer op. Dus worden we weer wereldkampioen voetbal na een 3-0 overwinning tegen het derde van Portugal. En dat voelt wel fijn eigenlijk. Het doet niet eens terzake of we wel mee mogen doen met het WK. Dat is een detail dat niet in de weg mag staan van onze mars naar de finale. Als het besef dan doordringt dat dat toch echt niet gaat gebeuren, stapt men net zo makkelijk over naar België of Duitsland om daar supporter van te worden. Weinig ruggengraat.
Bij mij spelen er toch andere zaken. Nu Nederland niet meedoet ben ik hooguit tegen Duitsland, maar niet voor een ander team. Mij gaat het niet om het feest na de overwinning, maar meer om het gevoel van de overwinning. En dat krijg ik eventueel alleen van het Nederlands Elftal, niet van Duitsers of Fransen. Dus dit jaar wordt het niks. Het had nog wat kunnen worden als de Engelsen ruggengraat hadden getoond en hun team hadden teruggetrokken wegens Russische interventie op hun grondgebied. Nu houden ze het lafjes bij het niet op de tribunes laten verschijnen van wat hooggeplaatste Engelsen. Er zullen wel geldelijke belangen spelen. Als het het Nederlands Elftal was geweest dat om die reden werd teruggetrokken, had ik daar uitstekend mee kunnen leven. Zelfs als ze in kansrijke positie waren. Want eer is belangrijker dan glorie.
Het zal je ding maar zijn, voetbal.
LikeLike
Bij mij gaat alles van het voetbal aan mij voorbij.
Vrolijke voorjaarsgroet,
LikeLike