Het uitsterfproces

Ik las over het uitsterven van de Neanderthaler. Tot nu toe waren geleerden het niet helemaal eens over de reden ervan. Kou, voedselschaartse, vulkaanuitbarstingen, verminderde vruchtbaarheid, ziekte, ze wisten het niet. Nu heeft een of andere briljanteling bedacht dat het kwam omdat ze in de minderheid waren. Minderheden schijnen uit te sterven. Logisch.

Het zette mij aan het denken over het uitsterfproces. Dat dieren uitsterven kunnen we verklaren. Dat heeft te maken met de jacht erop of met het verwoesten van de leefgebieden. Maar mensen! Of Neanderthalers! Dat is toch vreemd. Duitsers en Japanners schijnen gevaar te lopen. Hun sterftecijfer ligt hoger dan hun geboortecijfer. Nu is dat niet direct gevaarlijk want zolang er nog maar een geboortecijfer is, sterf je niet uit. Hooguit zijn de aantallen wat minder. Maar ik vermoed dat een soort die ontstaat een zekere houdbaarheidsdatum heeft. Dat het op een gegeven moment klaar is met het zich succesvol kunnen voortplanten, simpelweg omdat de genen -die steeds maar doorgegeven worden- het aan het begeven zijn. Vergelijk het met de levenscyclus van een mens: geboren worden, het kwetsbaar zijn in het begin, dan langzaam sterk worden, het een tijdje volhouden, verouderen, zwakker worden en tenslotte de dood. Zo moet een soort wel uitsterven op den duur. Daar doe je niks aan. Bovendien is sterven een zekerheid, geboren worden niet. En hoewel sterven in de praktijk even vaak voorkomt als geboren worden, zal het sterftecijfer altijd het laatste woord hebben, zodat het ook statistisch onmogelijk is om een soort tot in den eeuwigheid te behouden. Maakt allemaal niet uit, het is zoals het is.

Maar was er op een gegeven moment dan een laatste Neanderthaler? Heette ze Helga en toen zij dood ging was het over? Neen. Een poosje voordat het Neanderthaler-gen het begaf, begonnen zij zich te vermengen met de homo sapiens. En zo verdwenen ze langzaam en gingen ze op in de nieuwe soort. En laten we eerlijk zijn, we kennen allemaal wel iemand met een platte schedel en een terugtrekkende kin die ook nog eens niet al te groot is. Zo zijn ze dus eigenlijk nog steeds onder ons. En zo gaat het straks ook met Duitsers. De laatsten gaan zich vermengen en het Duitse gen verspreidt zich over de wereld, precies tegengesteld aan hoe ze het daar vroeger krampachtig de andere kant op probeerden te sturen.

Auteur: Mack

Ik ben Mack, uit 1969, dat klinkt vertrouwder dan het noemen van mijn leeftijd. Begonnen in 2004 met web streepje log, dat te succesvol werd en dus overgenomen door snelle jongens die alles kapot maakten. Ik heb in tegenstelling tot velen mijn archieven kunnen redden, maar bijbehorende foto's zijn veelal verdwenen in de diepste krochten van internet en dus weg. Ik woon in Vaassen, aan de oostelijke rand van de Veluwe en schrijf daarover alsof het onontdekte wildernis is. In werkelijkheid is het één grote ergernis van verbodentoegangbordjes en zwervende toeristen. Verder schrijf ik over alles, soms serieus maar meestal niet. Sorry.

Zegt u het maar

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Deze site gebruikt Akismet om spam te bestrijden. Ontdek hoe de data van je reactie verwerkt wordt.

%d bloggers liken dit: